Podatki (1911-1921). Pomiary statków morskich (1810-1921). Promy (1858-1919; 1939). Akta osobowe (1914-1919). Projekt magazynu celnego (1940-1942).

W 1807 r., w związku z powstaniem Wolnego Miasta Gdańska, pruską Dyrekcję Akcyzy i Ceł (Akzise- und Zolldirektion) przeniesiono z Gdańska do Kwidzyna, gdzie w 1809 r. jako Deputacja Akcyzy (Akzisedeputation) została włączona do tamtejszej Rejencji. Od 1816 r. podatki i cła w Gdańsku pobierała utworzona wówczas Rejencja Gdańska. W 1826 r. podatki wyłączono spod kompetencji Rejencji i powierzono Prowincjonalnej Dyrekcji Podatkowej (Provinzialsteuerdirektion), którą podporządkowano Prezesowi Rejencji. Dyrekcji podlegał m. in. Główny Urząd Ceł i Podatków w Gdańsku (Haupt–Zoll– und Steueramt), który od 1831 r. nosił nazwę Głównego Urzędu Celnego (Hauptzollamt). W zakresie kompetencji Dyrekcji Podatkowej znajdowały się sprawy podatkowe i opłaty celne, spadkowe, stemplowe, solne i inne pobierane przez kasy podatkowe i urzędy celne. Główny Urząd Celny w Gdańsku zgodnie z ustawą o pomiarze statków z 1 III 1895 r. (RGB, s. 165) został ustanowiony urzędem pomiarowym statków . Podlegał on Prowincjonalnej Dyrekcji Podatkowej w Gdańsku, która w 1908 r. zmieniła nazwę na Wyższą Dyrekcję Celną w Gdańsku (Oberzolldirektion). Do 1 IV 1920 r. pruski urząd pomiarowy statków działał w Gdańsku a następnie został przeniesiony do Elbląga. Główny Urząd Celny działał natomiast nadal w okresie Wolnego Miasta w latach 1920-1939 oraz w czasie wojny do 1945 r.

Ponadto 25 j. a. wywieziono do Tajnego Archiwum Państwowego w Berlinie, gdzie uległy zniszczeniu. Zespół ten w zasobie przedwojennego Archiwum w Gdańsku miał sygnaturę GAP 171. Wynik skontrum [1995-1997]: 10 j.a./0,31 m.b.