Instrukcje wydatków Kasy w Gdańsku, rachunki Kasy Powiatowej w Kartuzach 1903, sygn. 1; renty 1883-1919, sygn. 2-7.

Na terenach włączonych do Prus w wyniku rozbioru Rzeczypospolitej powołano nową administrację państwową. Ustalaniem i poborem podatków na terenie prowincji Prusy Zachodnie zajmowała się Dyrekcja Ceł i Akcyzy, mająca siedzibę wpierw w Nowym Porcie a następnie w Gdańsku. Po powstaniu Wolnego Miasta Gdańska urzędem realizującym te zadania była Rejencja Kwidzyńska. Od 1816 r. podatki i cła na tym terenie podlegały Rejencji Gdańskiej. W 1826 r. wyłączono je spod kompetencji Rejencji i powierzono Prowincjonalnej Dyrekcji Podatkowej, którą z kolei podporządkowano Prezesowi Prowincji. Dyrekcji Podatkowej podlegały podatki i opłaty celne, spadkowe, stemplowe, solne i inne pobierane przez kasy podatkowe i urzędy celne. Na mocy ustawy z 1907 r. Prowincjonalna Dyrekcja Podatkowa została przemianowana na Wyższą Dyrekcję Celną. Na potrzeby podatku gruntowego i budynkowego powołano w 1861 r. specjalne urzędy, zwane urzędami katastralnymi. Kasy Powiatowe (Kreiskasse) działały jako urzędy podporządkowane poszczególnym Landratom (Starostom powiatowym) oddzielnie od Kas Komunalnych (Kreiskommunalkasse).