Przywilej lokacyjny (1260). Sprawozdania Rady i Magistratu. Herb miasta. Protokoły Rady Gromadzkiej z Suchostrzyg. Statut. Wykaz akt. Spis akt. Akta osobowe. Statystyka gospodarcza i ludnościowa. Emigracja. Obywatelstwo miasta (1772-). Znajomość języków: polskiego i rosyjskiego. Przedsiębiorstwa przemysłowe i handlowe. Szpitale. Zezwolenia budowlane. Budownictwo wiejskie. Drogi. Transakcje nieruchomościami. Urządzenia komunalne: kanalizacja, wodociągi, elektrownia, gazownia, łaźnia, rzeźnia. Ratusz. Dworzec. Dom Starców. Opieka nad młodzieżą. Fundacje. Budżet. Podatki (1826-1945). Kartoteka mieszkańców.

Tczew stanowił od 1260 r. stolicę Księstwa Sambora II. W 1260 r. otrzymał prawo miejskie lubeckie. W 1309 r. opanowany przez Krzyżaków. Ponowna lokacja na prawie miejskim chełmińskim nastąpiła w drugiej połowie XIV w. Podczas wojny trzynastoletniej wszedł w skład państwa polskiego. Był siedzibą starostwa. W wyniku pierwszego rozbioru wszedł do Prus. W 1919 r. ponownie wrócił do Polski. W początkach XIX w. ludność liczyła 1900 osób, w końcu tego stulecia 12 000, a w 1938 r. 28 000 mieszkańców.