Druki reklamowe koncertów Józefa Turczyńskiego, zaproszenia.

Józef Turczyński (ur. 2 lutego 1884 w Żytomierzu, zm. 27 grudnia 1953 w Lozannie) – polski pianista, nauczyciel i edytor dzieł Chopina. Studia pianistyczne odbył w Petersburgu u Anny Jesipowej. Tam też studiował prawo na Uniwersytecie. W 1907 przebywał w Kijowie, gdzie uzyskał dyplom w dziedzinie prawa, a następnie udał się do Wiednia na kursy mistrzowskie u Ferruccio Busoniego. W styczniu 1912 wziął udział w konkursie pianistycznym w Petersburgu, na którym otrzymał I nagrodę. W 1920 r. osiadł w Warszawie, gdzie przyjął profesurę wyższego kursu fortepianu w Konserwatorium Warszawskim. Od 1933 r. uczył również w założonym przez siebie Instytucie Gry Fortepianowej. Ważnym momentem w jego życiu artystycznym było spotkanie z Ignacym Janem Paderewskim w Morges, podczas którego przedstawił sławnemu kompozytorowi jego Sonatę es-moll. Paderewski urzeczony talentem i wspaniałą interpretacją tej kompozycji, udzielił mu kilku lekcji. „W całym życiu nie nauczyłem się tyle, ile przez kilka seansów z Paderewskim” – powiedział po latach. W l. (1920-1939) każdego roku odbywał tournée po Europie (Włochy, Francja, Niemcy, Bułgaria, Jugosławia, Szwajcaria, Dania, Estonia i in.). W 1937 r. z Paderewskim i Ludwikiem Bronarskim rozpoczął pracę nad redakcją Dzieł wszystkich Chopina. Wybuch II wojny światowej zastał go w Morges u Paderewskiego.

Sygnatura zespołu AHP TURC. Listy Józefa Turczyńskiego w Spuściźnie Henryka Opieńskiego w serii OP KN