1. Wypisy z ksiąg wielkorządowych, uchwały Rady Gminnej 1679-1910 (sygn. 29/66/1-3). 2. Majątek gminy, inwentarz, księgi rachunkowe 1877-1910 (sygn. 29/66/4-14). 3. Ewidencja bydła, wykazy domów, rejestr książek robotniczych 1900-1910 (sygn. 29/66/15-17). 4. Akta w układzie numerycznym i alfabetycznym 1876-1910 (sygn. 29/66/18-26). 5. Dziennik podawczy 1907 (sygn. 29/66/27). 6. Varia b.d. (sygn. 29/66/28).

Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 r. wsie podkrakowskie leżące na prawym brzegu Wisły m. in. Dębniki dostały się pod rządy austriackie i pozostały w tej zależności do poł. XIX w. Ustawa z 1866 r. dała gminom szerokie uprawnienia i nowe zasady organizacji samorządowej - rada gminna wybierała zwierzchność gminną (wójta i asesorów), gminy wiejskie podlegały samorządom powiatowym. Dębniki podlegały w pionie samorządowym wydziałowi powiatowemu w Wieliczce, w pionie państwowym c.k. starostwu w Podgórzu. Ustawa z 1868 r. przekształciła urzędy powiatowe w starostwa, utworzono także starostwo krakowskie, do którego włączono okręg urzędu powiatowego w Liszkach i Mogile. Końcem XIX w. podjęto próby włączenia gmin do Krakowa. W 1902 r. powstała komisja rozszerzenia granic Krakowa, z prezydentem Juliuszem Leo na czele. Uchwała sejmu krajowego z 13.11.1909 r. zatwierdziła przyłączenie gmin podmiejskich do Krakowa. W rok później oficjalnie i faktycznie Dębniki weszły w obręb miasta.