1. Podstawowe dokumenty działalności Towarzystwa (statuty) b.d. (sygn. TSW 1) 2. Pisma Rady Głównej Towarzystwa w Paryżu (okólniki, korespondencja) 1887-1933 (sygn. TSW 2) 3. Akta Rad Wyższych Towarzystwa w Polsce (korespondencja Rad Wyższych w Krakowie, Poznaniu i Warszawie) 1882-1947 (sygn. TSW 3-6) 4. Akta konferencji Towarzystwa różnych miast Polski w układzie alfabetycznym (działalność charytatywna, bursy, internaty) 1879-1946 (sygn. TSW 7-60) 6. Varia (sygn. TSW 61-62)

W 1833 r., z inicjatywy Antoniego Fryderyka Ozanama studenci paryskiej Sorbony założyli towarzystwo skupiające katolików chcących osobiście odwiedzać biednych i nieść im pomoc zarówno materialną, jak i duchową. Stopniowo, również poza Francją, były zakładane konferencje Towarzystwa, które przyjęło imię św. Wincentego à Paulo, francuskiego organizatora działalności dobroczynnej z I poł. XVII w. Na terenie ziem polskich szczególnie szybko idee tego ruchu przyjęły się w zaborze austriackim, a także pruskim, natomiast na ziemiach pozostających pod zaborem rosyjskim dopiero w 1906 r. Pierwsza udokumentowana wiadomość o działalności konferencji Towarzystwa na terenie diecezji krakowskiej pochodzi z 1869 r. Jeszcze w XIX w. na obszarze Krakowa powstały dalsze konferencje. Działalność Towarzystwa trwała nieprzerwanie do II wojny światowej.