1.Finanse - 6 j.a. (1852-1858); 2. Dzierżawy majątku - 1 j.a. (1814-1816); 3. Procesy sądowe właścicieli dominum zopowskiego z mieszkańcami 3 j.a. (1843-1849)

Zopowy to dziś wioska leżąca w gminie Głubczyce, nad Rzeczką Troja. W XVI i XVII w. należała do takich rodów, jak Falkenhayn, Tschammer, Czettritz, Lichnowski, Nayhauss, Saalhausen, Herberstein i Essling. W 1682 r. Julianna Konstancja hrabina Wengersky z domu Herberstein auf Sauerwitz sprzedała majątek Zopowy rycerzom Zakonu Krzyżackiego, którzy byli jego właścicielami do sekularyzacji w 1810 r. Po tej dacie stał się on, wraz z Gołuszowicami i Gadzowicami, osobistą dzierżawą arcyksięcia Maksymiliana Józefa Habsburga-Este (Erzherzog Maximilian Josef von Oesterreich-Este), po którego śmierci w 1863 r. dobra wróciły do skarbu królewskiego, który od 1864 r. ponownie je wydzierżawił. Arcyksiążę Maksymilian (ur. 14.07.1782 r. w Modenie) był synem Ferdynanda Habsburga. W 1801 r. wstąpił do Zakonu Krzyżackiego, a w 1835 r. został jego wielkim mistrzem. Z czasów, z których pochodzą materiały w zespole nr 160, dzierżawcą był niejaki Schmidt, a do majątku należały też wsie Krzyżowice (Kresewitz), Gołuszowice (Kreuzendorf). Ponadto w początkach XIX w. do Zopowych należała jeszcze kolonia Kieferkretscham, oddalona od wioski 1/8 mili na północ. Po zakończeniu II wojny światowej majątek ziemski został znacjonalizowany, a po właścicielach dóbr Zopowy pozostał do dziś jedynie dworek z 1760 r., odbudowany po pożarze w 1945 r.

zinwentaryzowano w bazie danych IZA 6.01