Cz.1 Akta urodzin, małżeństw, zgonów (duplikaty) 1826-1839, 1841-1865 sygn.1-39, Alegaty do aktów małżeństw 1829, 1834-1838, 1845-1859 sygn.40, 45-59, 61-65, korespondencja 1863 sygn. 66, Cz.2 Akta urodzin, małżeństw, zgonów (duplikaty) 1866-1879 sygn.67-80, Alegaty do aktów małżeństw 1861-1864 sygn. 81-84, Cz.3 Alegaty do aktów małżeństw 1841-1844 sygn. 85-88, Akta urodzin, małżeństw, zgonów (duplikaty) 1880-1900 sygn. 89-109, W skontrum 1966r stwierdzono brak 5j.a. o sygn. 41-44, 60, Akta urodzin, małżeństw, zgonów (duplikaty) 1901-1911 sygn. 110-119, 130 (11 j.a.), alegaty do aktów małżeństw 1860, 1865-1867, 1877 sygn. 120-124, alegaty do aktów małżeństw 1901, 1902, 1903-1904, 1905, 1906 sygn. 125-129 (5 j.a), akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1911-1917 sygn.130-136, akta zbiorowe urodzeń 1916-1917 [1970-2012] sygn. 137-138

PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA p.w. ŚW. STANISŁAWA BISKUPA MĘCZENNIKA, siedziba - STOCZEK WĘGROWSKI, dekanat węgrowski. Pierwotna nazwa miejscowości brzmiała - Miednik. W 1378 roku książę mazowiecki Siemowit III (zm. 1381) nadał prawo chełmińskie dla tej wsi, która była wówczas własnością "urodzonego" Wawrzyńca Pieńka. W pobliżu starej osady w 1482 roku powstała - zdaniem niektórych - druga o nazwie Stoczek, założona przez miejscowego dziedzica Stanisława Wąsowskiego (1462-1529), która z czasem wyparła wcześniejszą. Akt erekcji odrębnej parafii podpisał w dniu 14 stycznia 1518 r. ks. biskup Erazm Ciołek z Płocka. Konsekracja obecnego kościoła 27 sierpnia 1899 roku pod przewodnictwem ks. Franciszka Leliwy Jaczewskiego (1832-1914), biskupa lubelskiego i administratora apostolskiego diecezji podlaskiej (1889-1914). Do parafii należą: Drgicz, Gajówka Wschodnia, Gajówka Zachodnia, Grabiny, Księżyzna, Lipki Stare, Lipki Nowe, Marianów, Miednik, Stoczek Węgrowski, Wielgie-Topór, Wieliczna, Wycech, Zgrzebichy. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz. PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr. i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (Dz. P. KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym, ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestępstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX -lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzających to prawo (Dz. U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujące w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski

Zmikrofilmowane księgi UMZ z lat 1826-1839, 1841-1865 nr mikr.319560-319598. W czasie skontrum 1996 r. stwierdzono brak sygn. 41-44, 60