Sprawy tajne (realizacja podatku gruntowego w tym z majątków kościelnych) 1947-1950 [1951] sygn. 1-4, kontrole gmin 1949-1950 sygn. 5-6, Sprawozdania Społecznych Delegatów 1949-1950 sygn. 7, Protokóły Powiatowej Komisji i Komitetu Współdziałania z Pełnomocnikiem 1947-1950 sygn. 8-9, Sprawy budżetowo-gospodarcze 1949 sygn. 10

Powiatowi Pełnomocnicy Rządowi ds. Podatku Gruntowego działali na mocy ustawy z dnia 3 czerwca 1947 (Dz.U. nr 43 poz.224, tekst jednolity 1949 nr 21 poz.146) . o nadzorze nad wymiarem i poborem podatku gruntowego. Byli oni powoływani przez wojewodów na wniosek Głównego Pełnomocnika Rządowego ds. Podatku Gruntowego, podlegali wojewódzkim pełnomocnikom. Pełnomocnik powiatowy był organem nadzorczym w stosunku do władz wymiarowych (zarząd gminy) i odwoławczych (organy wykonawcze związków samorządowych) w gminach i miastach. Odpowiadał za właściwy wymiar i terminowy pobór podatku gruntowego na danym terenie, zajmował się oceną szkód żywiołowych oraz oceną dochodowości gospodarstw. Brał też udział w akcjach egzekucji podatków, kontrolowali dokumentację podatkową. Organem pomocniczym były Komisje Podatku Gruntowego i gminni delegaci społeczni (społeczni poborcy). Początkowo w biurach Pełnomocnika tworzono 3 oddziały: Dział Ogólny, Podatku Gruntowego, Inspekcji, pod koniec 1948r – 5 działów: Dział Ogólny, Dział Podatku Gruntowego, Dział Funduszu Oszczędnościowego Rolnictwa, Dział Ekonomiczny, Dział Inspekcji i Statystyki. Akty wykonawcze do Ustawy o radach narodowych zniosły instytucję Powiatowego Pełnomocnika Rządowego ds. podatku gruntowego (Monitor Polski 1950 nr 57A poz. 655 art.14 instrukcja nr 3 z 17.04.1950) ich kompetencje powierzając Wydziałowi Rolnemu PPRN. Pełnomocnik na powiat siedlecki miał siedzibę w Starostwie Powiatowym w Siedlcach, funkcje tę w latach 1948-1950 pełnił: Zygmunt Krajewski, zastępcą był Edward Owsianik

2007 przepisano inwentarz kartkowy, skorygowano rozmiar i daty