Akta zgonów 1874-1895 sygn. 1, Akta urodzeń 1888-1898 sygn. 2, Akta urodzeń 1899-1904, 1905-1911 (akt 149) sygn. 3-4, akta zgonów 1895 (od aktu 149) -1910 (akt nr 51) sygn. 5

PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA p.w. ŚW. ANNY, siedziba - STERDYŃ, Pierwsza pisana wzmianka o Sterdyni pochodzi z 1425 roku. Natomiast pierwszy drewniany kościół p.w. Trójcy Przenajświętszej, Nawiedzenia NMP i św. Anny, św. Jana Chrzciciela i Wszystkich Świętych został wzniesiony tutaj ok. 1472 roku. Obecny kościół w stylu późno-barokowym wznieśli w latach 1778-1783 ówcześni dziedzice Sterdyni - generał wojsk koronnych Antoni hr Ossoliński (zm. ok. 1783), starosta sulejowski (ok. 1771-1783), oraz jego syn Stanisław z Tęczyna hr Ossoliński (zm. po 1824), starosta sulejowski (1788-1795), a także żona (od 1786) Józefa z Morsztynów (zm. po 1807). Nowy kościół konsekrował w dniu 2 czerwca 1811 roku ks. Wojciech Leszczyc Skarszewski (zm. 12.06.1827), biskup lubelski (1805-1824). Do parafii należą: Białobrzegi, Chądzyn, Kolonia Dąbrówka, Dzięcioły Bliższe, Dzięcioły Dalsze, Golanki, Kiełpiniec, Kiezie, Kolonia Lebiedzie, Kuczaby, Matejki , Młynarze , Mursy Nowe, Mursy Stare, Lebiedzie, Paderewek , Paulinów, Stelągi, Kolonia Seroczyn, Sterdyń, Szwejki. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r. wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestepstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski

akt nie mikrofilmowano