Zespół
содержание:
Akta notarialne 1940 – 1942- sygn. 1-6, Repertorium 1941 – 1942 sygn. 7, Skorowidze 1939-1940, 1941, 1942-1943 (wspólny z J.M. Moskwą) sygn. 8-10
История создателя:
Organizację notariatu w początkowym okresie normowała ustawa notarialna dla Księstwa Warszawskiego z 1808 roku. Wprowadziła ona podział na : pisarzy aktowych ( działających przy Sądzie Apelacyjnych w Warszawie, którzy swoje czynności mogli wykonywać na terenie całego kraju ), rejentów kancelarii ziemiańskiej ( działających przy Trybunałach Cywilnych , wykonujących czynności notarialne w okręgu Trybunału ) i rejentów ( notariuszy ) kancelarii okręgowych ( działających przy Sądach Pokoju i na ich terenie spełniających swoje funkcje ). Ustawy hipoteczne z 1818 r. i 1825 r. zniosły funkcję pisarzy aktowych i zmieniły nazwę notariuszy urzędujących przy hipotekach na rejentów okręgowych. Zwierzchnictwo nad notariatem sprawowała Komisja Rządowa Sprawiedliwości a bezpośredni nadzór odpowiednie sądy. Reforma sądownictwa w Królestwie Polskim przeprowadzona w 1875 r. wprowadziła także w życie rosyjską ustawę notarialną z 1866 r. i na jej podstawie wprowadzono podział notariuszy na urzędujących przy wydziałach hipotecznych sądów okręgowych i sądów pokoju. Notariuszy mianowała Izba Sądowa Warszawska na wniosek Prezesa Sądu Okręgowego. Jako urzędowy wprowadzono język rosyjski. Wyżej wymienione przepisy ( ze zmianami ) obowiązywały do 1934 r., kiedy to na mocy rozporządzenia Prezydenta RP z dn. 27 X 1933 r. wprowadzono jednolite dla całego kraju prawo o notariacie. Określiło ono prawa i obowiązki notariuszy oraz powołało do życia izbę notarialną i radę notarialną. Przepisy te obowiązywały do 1952 r., kiedy to na mocy ustawy z dnia 25 V 1951 r. „ Prawo o notariacie” zlikwidowano prywatne kancelarie notarialne powołując do życia Państwowe Biura Notarialne, działające przy Sądach Powiatowych. Notariusze byli urzędnikami publicznymi, którzy działali w interesie państwa jednocześnie ich działalność miała charakter prywatnoprawny pobierali bowiem wynagrodzenie za wykonywanie określonych czynności. Kancelaria notariusza Antoniego Pinakiewicza mieściła się w Garwolinie przy ul. Staszica 20. Na polecenie prezesa SO w Siedlcach akta w zastępstwie spisywał Jerzy Hubert, a od 25 lipca 1942 na podstawie decyzji Prezesa Sadu Apelacyjnego w Warszawie na zmianę z Janem Maciejem Moskwą
Крайние даты:
[1939] 1940-1943
классификация:
Имя создателя:
Даты:
1939-1939, 1940-1943.
Бывшее название:
Название иноязычные:
Языки:
Наличие:
Всего архивных единиц:
10
Всего разработанных архивных единиц:
0
Всего архивных единиц без записей :
0
Всего текущих материалов
1.0
Ogółem opracowanych materiałów bieżących
0.0
Всего разработанных текущих материалов
0.0
Всего архивных единиц:
0
ogolem.plikow:
0
ogolem.rozmiar:
0.0
ogolem.dokumentow
0
ogolem.spraw
0
ogolem.klas
0
Всего архивных единиц:
0.0
Всего погонных метров:
0.0
Крайние даты неархивной документации:
Имя | Казначейский инвентарь | uwagi |
---|---|---|
электронный архивный инвентарь рабочий | Tak | 10 j.a. |
список доставки и приемки | Tak | 10 j.a. ( nab. 2824/2001) |
Przechowuje także AP m.st. Warszawy OT w Otwocku, zespół Nr 78/233 „ Antoni Pinakiewicz notariusz w Garwolinie 1934 – 1939”, 36 j.a., in. ks.