Zespół
Zawartość:
Wszystkie zespoły zawierają księgi aktów notarialnych dotyczących : umów kupna sprzedaży nieruchomości tj. majątków, gospodarstw rolnych, domów, placów, podziałów nieruchomości, darowizn, umów handlowych, dzierżawnych, pożyczek, rozporządzenia na wypadek śmierci, intercyzy przedślubne i inne układy majątkowe między małżonkami, akty plenipotencji, akty pojednawcze, pokwitowania zapłaconych sum należności dłużnych i innych rozliczeń spadkowych i majątkowych, wezwania do zapłaty oraz pomoce ewidencyjne tj. księgi repertoriów notarialnych i skorowidze. Struktura archiwalna zespołów odzwierciedla ich zawartość. - Akta notarialne 1940 - 1946, sygn. 1 - 7 -Repertoria 1940 - 1946, sygn. 8 - 10 - Skorowidze 1940 - 1946, sygn. 11 - 12 - Akta finansowe notariusza 1945 - 1946, sygn. 13 - 15.
Dzieje twórcy:
Organizację notariatu w początkowym okresie normowała ustawa notarialna dla Księstwa Warszawskiego z 1808 roku. Wprowadziła ona podział na : pisarzy aktowych ( działających przy Sądzie Apelacyjnych w Warszawie, którzy swoje czynności mogli wykonywać na terenie całego kraju ), rejentów kancelarii ziemiańskiej ( działających przy Trybunałach Cywilnych , wykonujących czynności notarialne w okręgu Trybunału ) i rejentów ( notariuszy ) kancelarii okręgowych ( działających przy Sądach Pokoju i na ich terenie spełniających swoje funkcje ). Ustawy hipoteczne z 1818 r. i 1825 r. zniosły funkcję pisarzy aktowych i zmieniły nazwę notariuszy urzędujących przy hipotekach na rejentów okręgowych. Zwierzchnictwo nad notariatem sprawowała Komisja Rządowa Sprawiedliwości a bezpośredni nadzór odpowiednie sądy. Reforma sądownictwa w Królestwie Polskim przeprowadzona w 1875 r. wprowadziła także w życie rosyjską ustawę notarialną z 1866 r. i na jej podstawie wprowadzono podział notariuszy na urzędujących przy wydziałach hipotecznych sądów okręgowych i sądów pokoju. Notariuszy mianowała Izba Sądowa Warszawska na wniosek Prezesa Sądu Okręgowego. Jako urzędowy wprowadzono język rosyjski. Wyżej wymienione przepisy ( ze zmianami ) obowiązywały do 1934 r., kiedy to na mocy rozporządzenia Prezydenta RP z dn. 27 X 1933 r. wprowadzono jednolite dla całego kraju prawo o notariacie. Określiło ono prawa i obowiązki notariuszy oraz powołało do życia izbę notarialną i radę notarialną. Przepisy te obowiązywały do 1952 r., kiedy to na mocy ustawy z dnia 25 V 1951 r. „ Prawo o notariacie” zlikwidowano prywatne kancelarie notarialne powołując do życia Państwowe Biura Notarialne, działające przy Sądach Powiatowych. Notariusze byli urzędnikami publicznymi, którzy działali w interesie państwa jednocześnie ich działalność miała charakter prywatnoprawny pobierali bowiem wynagrodzenie za wykonywanie określonych czynności.
Daty skrajne:
1940-1946
Klasyfikacja:
Nazwa twórcy:
Daty:
1940-1946.
Nazwa dawna:
Nazwa obcojęzyczna:
Języki:
Dostępność:
Ogółem jednostek archiwalnych:
15
Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:
15
Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:
0
Ogółem metrów bieżących
1.0
Ogółem opracowanych metrów bieżących
0.8
Ogółem metrów bieżących bez ewidencji
0.0
Ogółem jednostek archiwalnych:
0
Ogółem plików :
0
Ogółem rozmiar (w MB):
0.0
Ogółem dokumentów
0
Ogółem spraw
0
Ogółem klas
0
Ogółem jednostek archiwalnych:
0.0
Ogółem metrów bieżących:
0.0
Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:
Nazwa | Inwentarz skarbowy | Uwagi |
---|---|---|
inwentarz książkowy zatwierdzony | Tak | 15 j.a. T.473 IZA |