Zawartość zespołu stanowi korespondencja miasta Żarki z Naczelnikiem Powiatu Olkuskiego oraz z gminą Żarki w sprawach zaległych opłat, rachunków, podatków itp.

Żarki otrzymały prawa miejskie najprawdopodobniej przed 1382 rokiem na prawie polskim od Władysława Opolczyka . W 1406 r. Władysław Jagiełło przeniósł je z prawa polskiego na prawo średzkie . Jak pisze Marceli Antoniewicz: „W (...) przypadku Żarek bezwzględnie można stwierdzić, że w roku 1406 było to miasto ukształtowane pod względem prawno-administracyjnym. Na czele miasta stał dziedziczny wójt” . Żarki były ośrodkiem prywatnym, należącym do Myszkowskich, następnie Korycińskich i Męcińskich. Miasto znane było jako lokalny ośrodek rzemiosła i handlu. Targi zostały ustanowione już w 1556 r., w każdy wtorek. Centrum miasta stanowił trapezowy rynek i odchodzące z naroży ulice . Zaraza w 1661 roku zdziesiątkowała ludność, a w 1664 r. miasto zostało zniszczone przez wielki pożar . W 1720 r. dokonano lokacji miasta w nowym miejscu. Żarki rozwinęły się wówczas jako ważny ośrodek rzemieślniczy. Działały tu kuźnie, w których przerabiano rudy żelaza. Uruchomiono wielki piec z 2 fryszerkami. W 1789 r. w mieście było 318 domów, dwie synagogi, kahał żydowski, do którego należeli Żydzi mieszkający w 20 sąsiednich miejscowościach. Łącznie w Żarkach mieszkało 1246 osób . Po rozbiorach Żarki znalazły się w zaborze pruskim. W 1795 r. przedstawiciele miasta brali udział w zjeździe w Częstochowie, gdzie ustalono jednolity system wag i miar. Przyjęto zasady sprzedaży piwa, gorzałki, żyta, pszenicy, tatarki, mięsa, pieczywa oraz towarów codziennego użytku . W 1807 r. Żarki znalazły się w Księstwie Warszawskim, a od 1815 r. w Królestwie Polskim. W 1831 roku rozpoczęto w mieście produkcję maszyn górniczych i rolniczych. Od tego samego roku jako właściciel miasta występuje Piotr Antoni Steinkeller, jeden z najbardziej zasłużonych przemysłowców polskich. W Żarkach założył on fabrykę maszyn rolniczych, rozwinął gisernię, kuźnię, emaliernię . W latach 1851–1853 na gruntach Steinkellera powstała przędzalnia bawełny H. Lindheima. Początkiem upadku miasta było pominięcie go przy budowie Kolei Warszawsko – Wiedeńskiej. 12 lipca 1863 roku pod Żarkami miała miejsce potyczka oddziału powstańczego z wojskiem carskim. W wyniku represji po powstaniu styczniowym, w 1870 r. na mocy ukazu Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskim Żarki straciły prawa miejskie, stając się osadą gminną .