dokumentacja finansowa z lat 1871-1914 (sprawozdania, korespondencja), sygn. 1 – 7; księga przychodów i rozchodów kasy bankowej z 1916 roku, sygn. 8; księgi strat drobnego kapitału z lat 1912-1913, sygn. 9 – 11.

Powiatowa Kasa Skarbowa w Sieradzu jako organ administracji skarbowej powołana została do życia z dniem 1 lipca 1869 roku zgodnie z ukazem z 26 marca 1869 roku. Wcześniej funkcjonowanie administracji skarbowej w Królestwie Polskim regulowała Ustawa czasowa o Kassach Ministerstwa Skarbu w Guberniach Królestwa Polskiego. Na mocy jej postanowień utworzono w terenie kasy gubernialne, okręgowe i oddziały płatnicze, a główny zarząd nad skarbowością sprawował Warszawski Wydział Kas Ministerstwa Skarbu. Na mocy ukazu z 1869 roku utworzono gubernialne izby skarbowe oraz zlikwidowano Warszawski Wydział Kas Ministerstwa Skarbu. Istniejący dotąd zarząd nad skarbowością powierzono Ministerstwu Skarbu w Sankt Petersburgu. Po tych zmianach na terenie danej guberni funkcjonowały kasy skarbowe, kasy gubernialne oraz izby skarbowe. Nadzór nad kasami skarbowymi, obejmującymi dane powiaty, sprawowały izby skarbowe. Do podstawowych zadań powiatowych kas skarbowych należało przyjmowanie i przechowywanie wszelkich dochodów państwowych z podległego im terenu, dokonywanie wypłat, sprzedaż papierów i znaczków stemplowych oraz patentów, pobieranie opłat za wydawanie świadectwa handlowego i przemysłowego. Powiatowa Kasa Skarbowa w Sieradzu funkcjonowała do pierwszej wojny światowej.