akta spraw karnych ułożone alfabetycznie według nazwisk z lat 1916-1917, sygn. 1 – 48.

Cesarsko-Niemiecki Sąd Okręgowy w Wieluniu został powołany do życia na mocy rozporządzenia Generalnego Gubernatora Warszawskiego z dnia 21 marca 1915 roku dotyczącego organizacji sądownictwa na obszarze Królestwa Polskiego, podległego niemieckiej administracji. W myśl tych przepisów całe sądownictwo powierzone zostało sądom gminnym, okręgowym i Wyższemu Trybunałowi. Jako sąd II instancji składał się z jednego lub kilku sędziów okręgowych i z potrzebnej liczby asesorów. Funkcje te sprawowali urzędnicy niemieccy. Do kompetencji sądu okręgowego w zakresie spraw karnych należały: w I instancji – wszystkie karygodne czyny, które nie należały do kompetencji sądów gminnych; w II instancji – wszystkie apelacje i zażalenia przeciwko decyzjom wydanym przez sądy gminne. W sprawach cywilnych obejmowały one taki sam zakres jak rosyjskie sądy okręgowe. Cesarsko-Niemiecki Sąd Okręgowy w Wieluniu, podobnie jak inne sądy okręgowe, istniał do dnia 1 września 1917 roku tj. do czasu powołania do życia polskich sądów koronnych.