Dokumenty /1517, 1543/ Odbudowa klasztoru i kościoła, sprzedaż czynszu w naturze.

Klasztor został założony w 40- tych latach XIII w. Należał do kustodii złotoryjskiej prowincji saskiej. Jako jeden z nielicznych, klasztor w Lwówku należał bezpośrednio do visitatora regiominis , który sprawował w nim funkcje kontrolne i podlegał władzy prowincjała. Klasztor był bardzo związany z miastem, jego darczyńcami pozostawali mieszczanie, obdarzający klasztor licznymi czynszami, dobrami materialnymi. Spisywali na rzecz klasztoru testamenty, w zamian byli po śmierci grzebani w murach klasztornych, lub na miejscowym cmentarzu. Klasztor wznosił się poza miastem, na gruncie należącym do panów świeckich. W kościele w Lwówku został pogrzebany jedyny Piast ks. Henryk z małżonką a także wielu przedstawicieli miejscowego rycerstwa. Lwówek Śl. był miejscem związanym z pobytem, w drodze do Wrocławia, Jana Kapistrana. Po 1523 r. klasztor włączono do kustodii zgorzeleckiej i połączono z prowincją górnosaską, która przybrała nazwę Prowincji Turyngii. Klasztor sekularyzowano w 1810 r.