Akta organizacyjno-majątkowe, finansowe i remontowo-budowlane: m.in. statut, wyciągi bankowe, spisy inwentarzowe, plany techniczne.

Wolnomularstwo (masoneria, sztuka królewska) jest ponadnarodowym ruchem etycznym, mającym własne struktury organizacyjne, którego zespół zasad i postaw jest przedstawiany za pośrednictwem symboli, rytuałów i katechizmów. Celem stowarzyszeń wolnomularskich jest samodoskonalenie członków oraz doprowadzenie ludzkości metodami pokojowymi do solidarności i powszechnej pomyślności. Podstawową jednostką organizacyjną wolnomularstwa jest loża. Pierwsze loże powstały w Anglii na przełomie XVII i XVIII w. Krotoszyńska loża masońska powstała w 1764 r. jako „Tempel der Bruderliebe” („Świątynia Miłości Braterskiej”), by w styczniu 1826 r. zmienić nazwę na „Zum Tempel der Pflichttreue” („Świątynia pod Wiernością Obowiązkom” lub „Świątynia Wiernych Obowiązkowi”). Była ona pod zwierzchnością Wielkiej Loży Trzech Globów w Berlinie, a swoje prace prowadziła w językach: polskim i niemieckim. W okresie międzywojennym należała do Związku Lóż Niemieckich w Polsce, funkcjonując jako stowarzyszenie. Według statutu z 1925 r. jego celem miało być: podniesienie członków do możliwie wysokiej doskonałości etycznej i duchowej oraz krzewienie miłości bliźniego, a przez to przyczynienie się do podniesienia godności człowieka i dobra ludzkości. Omawianie spraw politycznych i kościelnych było zabronione. Członkiem stowarzyszenia mógł zostać tylko wolny mężczyzna, wyznania chrześcijańskiego i dobrej opinii. Zarząd składał się z mistrza loży, pierwszego i drugiego członka nadzorującego oraz ich zastępców. W 1918 r. Loża liczyła 51, w 1923 r. 24, a w 1936 r. już tylko 13 członków. Próbowali on