1) Sprawy organizacyjne: protokoły z zebrań wiejskich i narad sołtysów, statut i regulamin organizacyjny, kontrole zewnętrzne i wewnętrzne, sprawozdawczość i statystyka (5 j.a.; 1973-1975). 2) Finanse: budżet i jego wykonanie (1 j.a.; 1973). 3) Ewidencja ludności: książki meldunkowe (2 j.a.; [1962] 1973-1974).

W wyniku reformy ustrojowo-administracyjnej z 1972 r., która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1973 r., dotychczasowe podstawowe jednostki podziału administracyjno-gospodarczego na terenach wiejskich - gromady i osiedla, zostały zastąpione przez gminy (DzU 1972, nr 49, poz. 312). Równocześnie ustawa powołała do życia gminne rady narodowe jako organa władzy państwowej i podstawowe organy samorządu społecznego na terenie gminy. Organem wykonawczo-zarządzającym gminnej rady narodowej i jednocześnie terenowym organem administracji państwowej o właściwości ogólnej został naczelnik gminy, który wykonywał swoje zadania przy pomocy podległego mu urzędu gminy. Zakres działania naczelnika, a także organizację i zadania urzędu gminy precyzowało rozporządzenie Rady Ministrów z 30 listopada 1972 r. (tamże, poz. 315). Urząd gminy składał się z biura urzędu, gminnej służby rolnej oraz urzędu stanu cywilnego. Taka struktura przetrwała do 17 czerwca 1984 r., kiedy zaczęło obowiązywać rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie zasad organizacji i funkcjonowania urzędów terenowych organów administracji państwowej (tamże, 1984, nr 25, poz.124). Przewidywało ono następującą strukturę urzędu gminy: 1) stanowisko pracy do obsługi rady narodowej; 2) referat gospodarki komunalnej, nadzoru budowlanego i komunikacji; 3) referat geodezji i gospodarki gruntami; 4) referat handlu i usług; 5) referat kultury i zatrudnienia; 6) referat planowania i finansów; 7) referat rolnictwa i gospodarki żywieniowej; 8) referat społeczno administracyjny, spraw obronnych i ogólny; 9) referat zdrowia i opieki społecznej; 10) urząd stanu cywilnego oraz 11) samodzielne stanowisko pracy do spraw oświaty i wychowania - inspektor oświaty i wychowania. Kolejne rozporządzenie z końca 1987 r. wewnętrzną organizację urzędu pozostawiało w gestii naczelników (tamże, 1987, nr 40, poz. 228). Gmina i Gminna Rada Narodowa w Pleszewie zostały utworzone w wyniku wspomnianej ustawy z 1972 r. oraz uchwały nr XVIII/92/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z 5 grudnia 1972 r. (Dz. Urz. WRN w Poznaniu 1972, nr 32, poz. 391). W skład gminy weszły następujące obręby geodezyjne: Borucin, Bógwidze, Bronów, Brzezie, Chorzew, Cieśle, Dobra Nadzieja, Grodzisko, Janków, Korzkwy, Kowalew, Kuczków, Lenartowice, Lubomierz, Ludwina, Marszew, Nowa Wieś, Pacanowice, Piekarzew, Prokopów, Rokutów, Sowina, Sowina Błotna, Suchorzew, Taczanów Drugi, Taczanów Pierwszy, Turowy, Zawady, Zawidowice i Zielona Łąka. Początkowo gmina należała do powiatu pleszewskiego województwa poznańskiego, a po reformie administracyjnej w 1975 r. została włączona do nowoutworzonego województwa kaliskiego (DzU 1975, nr 17, poz. 92). Po likwidacji powiatów WRN w Kaliszu uchwałą nr III/13/75 z 6 października 1975 r. utworzyła dla gminy i miasta Pleszew wspólną radę narodową (APK, WRN w Kaliszu, sygn. 1, s. 150-151).