Zespół
Zawartość:
1) Sprawy wojskowe: pobór rekrutów, werbunek ochotników, informacje o zmarłych wojskowych, wysyłanie żon żołnierskich do Rosji, przyjmowanie chłopców do szkół wojennych kantonistów i odsyłanie ich do batalionów, śledzenie wojennych kantonistów, dezercja, koszary w Kaliszu, szpitale cywilne (sygn. 1-36; 1838-1858). 2) Sprawy paszportowe: wydawanie paszportów: do Rosji, zagranicznych, 14-dniowych na wywóz zbożem, flisakom i włościanom do Prus, wizy, zbiory paszportów zdezaktualizowanych, fałszerstwa (sygn. 37-105; 1831-1857). 3) Sprawy pozostałe: lokalne sprawy graniczne, wykazy osób posiadających zezwolenie na broń, formularze urzędników państwowych (sygn. 106-109; 1850-1861 [1866]).
Dzieje twórcy:
Naczelnicy wojenni zostali powołani 9 X 1831 r. przez naczelnego dowódcę Armii Czynnej Iwana Paskiewicza, w związku ze stłumieniem powstania listopadowego. Do ich kompetencji należały sprawy wojskowo-policyjne, podlegało im wojsko oraz w pewnych sytuacjach żandarmeria. Urząd zajmował się infrastrukturą wojskową, bezpośrednio poborem do wojska (m.in. sporządzaniem spisów poborowych, ich transportem), przygotowaniem chłopców do szkół wojennych kantonistów. Miał prawo wglądu do szpitali cywilnych i zakładów opiekuńczych, załatwiał sprawy związane z wydawaniem paszportów zagranicznych. Do jego najważniejszych zadań należał nadzór nad byłymi powstańcami listopadowymi i osobami podejrzanymi o „nieprawomyślny sposób myślenia”. Działając równolegle z administracją cywilną Naczelnik Wojenny de facto sprawował nad nią nadzór, zwłaszcza w sprawach politycznych. Naczelnik Wojenny Kaliski działał na terenie województwa kaliskiego, od 1837 r. guberni kaliskiej, a od 20 XII 1844 r. już tylko okręgu kaliskiego, co związane było z połączeniem guberni kaliskiej i mazowieckiej w warszawską. Znalazło to odzwierciedlenie w nazewnictwie urzędu: z chwilą powstania był to Naczelnik Wojenny Województwa Kaliskiego, po 1837 r. Guberni Kaliskiej, od 1844 r. Naczelnik Wojenny Kaliski, a od 1850 r. Naczelnik Wojenny Okręgu Kaliskiego. W kancelarii urzędu pracowało 6 funkcjonariuszy - pomocnik naczelnika, adiutant, dwóch sekretarzy, dziennikarz oraz archiwista i od 1846 r. tłumacz. Funkcję naczelnika wojennego kaliskiego pełnili kolejno: gen. Michał Sobolew (1831-1841), Naroczyński (1842-1843) i Aleksander ks. Golicyn (1844-1858). Likwidacja urzędów naczelników wojennych nastąpiła 11 VI 1858 r., ale już w październiku 1861 r., w związku z niepokojami w Królestwie Polskim, zostały one reaktywowane. Ostatecznie urząd zniesiono w końcu 1866 r.
Daty skrajne:
1831-1861 [1866]
Klasyfikacja:
Nazwa twórcy:
Daty:
1831-1861, 1866-1866.
Nazwa dawna:
Nazwa obcojęzyczna:
Kališskoe Voennoe Upravlenie
Języki:
Dostępność:
Ogółem jednostek archiwalnych:
109
Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:
109
Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:
0
Ogółem metrów bieżących
5.0
Ogółem opracowanych metrów bieżących
5.4
Ogółem metrów bieżących bez ewidencji
0.0
Ogółem jednostek archiwalnych:
0
Ogółem plików :
0
Ogółem rozmiar (w MB):
0.0
Ogółem dokumentów
0
Ogółem spraw
0
Ogółem klas
0
Ogółem jednostek archiwalnych:
0.0
Ogółem metrów bieżących:
0.0
Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:
Nazwa | Inwentarz skarbowy | Uwagi |
---|---|---|
inwentarz książkowy zatwierdzony | Tak |
G. Waliś, "NWK 1831-1858 [1866] – charakterystyka zawartości akt", „Zeszyty Kaliskiego Tow. Przyjaciół Nauk” nr 8 (2004), s. 9-28.