1) Sprawy drogowe (sygn. 1-4; 1890-1914). 2) Sprawy szkolne (sygn. 5; 1901). 3) Sprawy państwowe (sygn. 6; 1890-1906). 4) Sprawy budowlane (sygn. 7; 1867-1897). 5) Sprawy wojskowe (sygn. 8-10; 1876-1913).

Dystrykty/komisariaty obwodowe (Distrikts-Amty) powołano do życia w 1836 r. Obejmowały swoim działaniem kilka gmin wiejskich i obszarów dworskich. Na ich czele postawiono komisarzy dystryktowych/obwodowych (Distrikts-Kommissar), powoływanych przez Naczelnego Prezesa Prowincji Poznańskiej. Do ich kompetencji należało między innymi: czuwanie nad bezpieczeństwem publicznym oraz przestrzeganiem przepisów budowlanych i drogowych, nadzór nad związkami i stowarzyszeniami, nad rzemiosłem, handlem i przemysłem, prowadzenie ewidencji ludności, opieka nad ubogimi, współpraca przy organizacji wyborów. Ponadto komisarze wykonywali na podległym sobie obszarze zarządzenia landrata i innych władz nadrzędnych. Po odzyskaniu niepodległości, na podstawie ustawy z 1 sierpnia 1919 r. o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej (Dz. P., nr 64, poz. 385), Distrikts-Amty przemianowano na komisariaty obwodowe, pozostawiając im podobne kompetencje administracyjne i policyjne.