akta ogólne superintendentury i zborów (spłaty ciężarów gruntowych przez wsie, zarządzenia, statystyka, korespondencja, sprawy budowlane) sygn. 1-57, zobowiązania dotyczące ciężarów gruntowych dla instytutu duchownego sygn. 58-89, spisy wpłat i rozliczenia podatków dla zborów sygn. 90-153, księgi zbiorcze wydatków, podatków i rachunkowe, rachunki i bilanse kasy zboru w Ełku sygn. 154-286, kasy wdowie, rachunki i bilanse sygn. 287-352, kasy szpitalne, rachunki sygn. 353-398, kasy dla ubogich i szkolne sygn. 399-404, sprawy różne sygn. 405-427

Superintendentura była instytucją Kościoła Ewangelickiego nadzorującą funkcjonowanie parafii na terenie diecezji, obejmowała obszar jednego lub dwóch powiatów. Na czele stał superintendent, zwany wcześniej archiprezbitrem, mianowany przez senat kościelny na wniosek generalnego superintendenta. Sprawował on bezpośredni nadzór nad proboszczami parafii, przeprowadzał wizytacje kościelne, mianował pastorów i nadzorował ich działalność, rozstrzygał sprawy sporne parafii, sprawował nadzór nad szkolnictwem, opiekę nad instytucjami charytatywnymi i zakładami opieki społecznej. Superintendentura w Ełku obejmowała teren powiatu ełckiego, w jej skład wchodziło 12 parafii. Władzą zwierzchnią była Superintendentura Generalna w Królewcu.