akta urodzeń 1846-1850, 1888-1913, małżeństw 1846-1849, 1888-1913 i zgonów 1846-1848, 1888-1913; sygn. 1-14

Cerkiew prawosławna w Siemiatyczach pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła usytuowana została na wzgórzu u zbiegu ulic Powstania Styczniowego i Bartosza Głowackiego. Źródło drukowane informuje, że cerkiew istniała już w 1431r., wówczas to pierwotny drewniany budynek ufundowany został przez Olechnę Kmitę Sudymontowicza. W latach 1614-1839 cerkiew była budowlą unicką. W roku 1866 r. wzniesiono budynek murowany obok nadwerężonego drewnianego. Świątynia pod wezwaniem Św. Piotra i Pawła oraz Św. Praksedy wyświęcona została 2-go listopada 1866 r. W 1890 r. u podnóża wzniesienia, na którym stała cerkiew wzniesiono bramę wejściową, nad którą umieszczono obraz Świętej Trójcy. W cerkwi znajduje się neorenesansowy ikonostas wykonany w Grodnie. Zachowane zapisy metrykalne pochodzą z I połowy XIX w. W okresie międzywojennym Siemiatycze otrzymały status parafii etatowej i obejmowały byłe parafie w Narojkach i Drohiczynie. Tomasz Szawkało, Siemiatycze; Ks. Grzegorz Sosna, Bibliografia parafii prawosławnych na Białostocczyźnie; (część demograficzna: chrzty, śluby i zgony)

Mikrofilm: C. 447; Zdigitalizowano jednostki archiwalne o sygn. 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14.