Akta organizacyjno-administracyjne 1870–1918, sygn. 1–8 (okólniki władz zwierzchnich, zarządzenia własne, sprawy reprezentacyjne i osobowe urzędników starostwa) ; Nadzór nad związkami, organizacjami i partiami 1915–1918 [1919 styczeń], sygn. 9–14 (akta stowarzyszeń i związków, ruch robotniczy, opinie polityczne); Sprawy obywatelstwa, przynależności gminnej i stanu cywilnego 1880–1918, sygn. 15–17 (akta przynależności gminnej, sprawy metrykalne, zezwolenia na zawarcie małżeństw); Nadzór nad rozwojem przemysłu, odbudową i aprowizacją 1879–1918, sygn. 18–22 (karty przemysłowe, licencje, akta dot. odbudowy i aprowizacji ludności); Sprawy opieki społecznej, zdrowia, akcji społecznych 1886–1918 [1919 styczeń], sygn. 23–33 (akta dot. opieki i ubezpieczeń społecznych, sprawy sanitarne, świadczenia wojenne, zbiórka metali na cele wojenne, sprawy ewakuacji, jeńców, zasiłki uchodźcze); Powiatowy Urząd Gospodarczy 1917–1918, sygn. 34 (zarządzenia władz zwierzchnich, sprawy organizacyjne urzędu, akta dot. konfiskaty środków żywnościowych, urząd. skarb. ds. żywności).

Po zniesieniu w 1853 r. urzędów cyrkularnych, Galicja została podzielona na dwa okręgi administracyjne: wschodni ze stolicą we Lwowie i zachodni ze stolicą w Krakowie. Okręgi dzieliły się na obwody (kreis), te z kolei na powiaty (Bezirk). W związku z tymi zmianami utworzono starostwa obwodowe oraz podległe im urzędy powiatowe. Zakres działalności urzędów powiatowych i obwodowych ujęty był w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych Sprawiedliwości i Skarbu z dnia 19 I 1853 r. 10 VII 1868 r. rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych zmieniło zakres działania urzędów powiatowych, które przekształcono w Starostwa (Bezirkshaptmanschaft), urząd naczelnika powiatowego zastąpiono urzędem starosty. Starostwo stało się najniższą rządową władzą w powiecie dotyczącą spraw administracyjnych. Jego pracami kierował starosta odpowiedzialny za działalność urzędu. Był on mianowany przez Ministra Spraw Wewnętrznych. Do zadań starostwa należało ogłaszanie ustaw i rozporządzeń władz wyższych, przeprowadzanie spisów ludności, czuwanie nad publicznym bezpieczeństwem, pełnienie nadzoru nad sprawami sanitarnymi, targowymi, przemysłowymi, leśnymi, drogowymi. Ponadto starostwo rejestrowało i czuwało nad stowarzyszeniami, cechami, prasą. Wydawało uprawnienia handlowe, interweniowało w wypadkach klęsk żywiołowych, pomagało w rekrutacji wojskowej. Starostwo w sprawach policyjnych realizowało wszelkie środki polecone ustawami lub rozporządzeniami przełożonych władz, wydawało dokumenty podróży, wydalało podejrzane osoby pozostające w powiecie bez zarobku i legitymacji, rozwiązywało nieuznane prawem wyznania religijne, organizowało obławy. Do zakresu działania starostw należała również opieka nad ubogimi, nadzór szpitali, przytułków, domów obłąkanych, stosowanie środków zaradczych w czasie epidemii, zarazy, usuwanie żebractwa. Starostwo orzekało w I instancji sprawy przekroczeń przepisów i urządzeń policyjnych, jeśli nie były one przydzielone sądowi. Starostwo nadzorowało fundacje duchownych i świeckich, współdziałało w budowie kościołów i budynków plebańskich. 25 VIII 1868 r. weszły w życie nowe przepisy prawne dla starostw. Dotyczyły one orzekania w I instancji z pominięciem władz obwodowych. Organizacja kancelarii starostwa opierała się na „Instrukcji służbowej dla politycznych władz powiatowych” z dnia 17 marca 1855 r. Zgodnie z instrukcją w kancelarii winien znajdować się protokół podawczy zakładany 1 stycznia, który na koniec roku oprawiony oddawany był do registratury. Dołączony do instrukcji wykaz spraw obejmował: 1. Akta prezydialne 2. Sprawy ustawodawstwa i normalia. 3. Sprawy służbowe i personalne. 4. Sprawy wojskowe. 5. Sprawy duchowne i szkolne. 6. Sprawy sanitarne, ubogich, zakładów dobroczynnych, kas chorych i akcje ratunkowe. 7. Sprawy kultury, górnicze, lasów, łowiectwa i rybołówstwa. 8. Sprawy handlowe i przemysłowe. 9. Sprawy drogowe, budowlane i inne techniczne. 10. Sprawy policyjne. 11. Sprawy gminne. 12. Sprawy podatków i opłat. 13. Sprawy administracyjno-prawne. 14. Sprawy weterynaryjne. 15. Sprawy różne. C.K. Starostwo Powiatowe w Sanoku swoją działalność zakończyło z chwilą rozpadu monarchii austro-węgierskiej w 1918 r. i powstania niepodległego państwa polskiego. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. K. Szajny-Buchtalarz , Przemyśl 1993]