Akta organizacyjno-administracyjne, obsada stanowisk 1874-1901 (sygn. 1-2); sprawy budowlane, drogowe, wodne, nadzór nad robotnikami 1874-1903 (sygn. 3-8).

Okręgi Urzędowe (Amtsbezirke) zostały powołane na podstawie pruskiej ordynacji powiatowej z 13 XIII 1872 r. (Kreisordnung vom 3 Dezember 1872, Gesetzsammlung Jg 1872 Nr 41 S 661) w brzmieniu ustawy o przeprowadzeniu nowelizacji z 19 III 1881 (Gesetzsammlung Jg. 1881 Nr 12 s. 179). Na mocy tej ustawy zniesione zostały uprawnienia policyjne właścicieli majątków ziemskich /Gutsherrliche Polizeigewelt/. Właściwą miejscową władzę policyjną na wsi sprawowaną w imieniu króla, stanowiły odtąd Zarządy okręgów urzędowych, które równocześnie spełniały pewne funkcje komunalne. Organami zarządu okręgu urzędowego (Amtsverwaltung) był naczelnik okręgu urzędowego (Amtsvorstcher) i Wydział Okręgowy (Amtsausschuss). Naczelnika okręgu urzędowego mianował nadprezydent (Oberpräzident) na wniosek sejmiku powiatowego (Kreistag) zaprzysięgał starosta. Kadencja trwała 6 lat. Do kompetencji naczelnika okręgu urzędowego należały sprawy policyjne, w szczególności porządkowe i bezpieczeństwa publicznego, obyczajowe, zdrowia, drogowe, wodne, rolne, leśne, przemysłowe, budowlane, straży pożarnej, opieki społecznej, czeladzi i inne. Naczelnik okręgu miał prawo wydawać zarządzenia karne za zgodą wydziału okręgowego oraz wymierzać kary wg przepisów ustawy o policyji z 14 V 1852. Naczelnik okręgu Urzędowego miał jednego zastępcę również mianowanego i zaprzysiężonego. Właściwą instancją nadrzędną naczelnika okręgu urzędowego był Wydział Powiatowy i starosta jako przewodniczący wydziału powiatowego. Starosta sprawował nadzór nad całością czynności naczelnika okręgu urzędowego, ale nie miał prawa do wymierzania mu kar dyscyplinarnych. Zażalenia przeciw Zarządzeniom Naczelnika okręgu urzędowego rozstrzygał wydział powiatowy. Koszty utrzymania okręgu urzędowego pokrywane były z wyznaczonego funduszu państwowego, z pobieranych kar pieniężnych, brakujące sumy pokrywały gminy należące do danego okręgu. Przedstawiony wyżej stan prawny pozostał w mocy również w okresie polskim w latach 1922-1939. Zarządzeniem wojewody Śląskiego z dnia 17 VI 1922 (Dz. U. Sl. Nr 1) utrzymana została instytucja okręgów urzędowych w dotychczasowej formie. Nie uległy też zmianie ich kompetencje jak również skład, prawa i obowiązki oraz majątek wydziałów okręgowych. Pozostały również te same granice okręgów urzędowych z wyjątkiem zmian wynikających z ustalenia nowej granicy państwa. Po zakończeniu wojny w 1945 okręgi urzędowe funkcjonowały do lipca 1945 r. kiedy zostały rozwiązane Zarządzeniem Wojewody Śląsko-Dąbrowskiego z dnia 13 VII 1945 (Okólnik Nr 145/45/1). [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. B. Spyra, Pszczyna 1972]

poprzedni numer zespołu 17/12 w Archiwum Państwowym w Katowicach Oddział w Pszczynie; KM 0014-8, 25 XI 1976