Kontrole: wytyczne do kontroli, protokoły pokontrolne wraz z załącznikami, sprawozdania z kontroli, projekty wystąpień i wystąpienia do jednostek nadrzędnych kontrolowanych zakładów lub instytucji oraz organów sprawiedliwości z lat 1953-1956, sygn. 1-22

W celu kontroli przez rząd realizacji narodowych planów gospodarczych i wykonania uchwał rządu oraz czuwania nad przestrzeganiem dyscypliny państwowej, gospodarczej i finansowej, Rada Państwa ustawą z 22 listopada 1952 roku powołała Ministerstwo Kontroli Państwowej, które przejęło agendy Najwyższej Izby Kontroli. Ministerstwo to z siedzibą w Warszawie posiadało 34 zespoły kontroli państwowej, odpowiednikami których były na terenie kraju podległe im terenowe grupy zespołów kontroli państwowej. Zadaniem tych grup było czuwanie nad ochroną własności społecznej i przestrzeganiem legalności, gospodarności i celowości w całokształcie kontrolowanych jednostek oraz prowadzenie walki z przerostami aparatu administracyjnego i z biurokracją. Kontrolowały one działalność gospodarczą, finansową i organizacyjno-produkcyjną podległych resortów. Ministerstwo Kontroli Państwowej Grupa Terenowa Zespołu Kontroli Skupu, Magazynowania i Przetwórstwa Zbożowego w Katowicach działała od stycznia 1953 roku do kwietnia 1957 roku tj. do połączenia tego resortu z resortem spożywczym. Na jej czele stał kierownik, któremu podlegali kontrolerzy. Kierownik Grupy podlegał dyrektorowi Zespołu Kontroli Skupu, Magazynowania i Przetwórstwa Zbożowego w Warszawie. Kierownik Grupy był odpowiedzialny za sprawy finansowe prowadzone centralnie przez Ministerstwo. Sprawy administracyjno-biurowe Grupy załatwiała kancelaria. Grupa Terenowa Kontroli Skupu, Magazynowania i Przetwórstwa Zbożowego w Katowicach prowadziła kontrole resortowe na terenie województwa katowickiego oraz w jednostkach wyznaczonych przez ministerstwo mających siedzibę poza województwem. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. mgr Barbara Kmiecik, Katowice 1972]

KM 1.04, 8.04, 9.05.1974