Zarządzanie: normatywy, sprawozdania, protokoły, umowy dotyczące spraw gruntowych, projekt wykazu akt z lat 1797-1870, sygn. 1-29 Sprawy urzędnicze: akta osobowe z lat 1844-1870, sygn. 30-48, 40a Sprawy szkolne: spisy uczniów, sprawy podręczników, budownictwo szkolne z lat 1835-1865, sygn. 49-51 Produkcja i zbyt: przepisy dotyczące produkcji, korespondencja handlowa z lat 1826-1870, sygn. 52-55 Sprawy robotnicze i socjalne: sprawy osobowe, wypadkowość z lat 1801-1870, sygn. 56-62 Sprawy policyjne i komunalne: zarządzania władz państwowych, stosunki z władzami lokalnymi, policja sanitarna w zakładzie z lat 1802-1869, sygn. 63-72 Sprawy komunikacyjne: budowa dróg (zezwolenia budowlane), sprawy kolejowe (umowy) z lat 1803-1869, sygn. 73-77

Budowę fiskalnej huty żelaznej rozpoczęto pod koniec 1797 roku z inicjatywy ówczesnego starosty górniczego hrabiego Redena. Pierwsze piece uruchomiono w 1802 roku. Hutę nazwano „Królewska”. Kolejne piece zbudowano w 1808 i 1823 roku. W 1809 roku przy hucie wybudowano fiskalną hutę cynku „Lidognia”. W połowie lat 50-tych XIX wieku wybudowano pudlingarnię, młotownię i walcownię. W 1865 roku założono stalownię besemerowską. W grudniu 1869 roku rząd pruski sprzedał hutę hrabiemu Hugo Henckel von Donnersmarck z Nakła (linia siemianowicka) wraz z przynależnymi do niej polami rud żelaza i kamienia wapiennego oraz z częścią pól górniczych państwowej kopalni węgla „Król”, na których wybudowano kopalnię „Hrabina Laura”. W połowie 1871 roku huta „Królewska” wraz z wybudowaną w latach 30-tych przez hrabiego Hugona Henckel von Donnersmarcka hutą żelaza „Laura” w Siemianowicach weszły w skład nowo utworzonej spółki akcyjnej „Vereinigte Königs- und Laurahütte” z siedzibą w Berlinie. Do 1869 roku hutą administrował Królewski Urząd Hutniczy w Królewskiej Hucie, który organizacyjne podlegał do 1861 roku Królewskiemu Górnośląskiemu Urzędowi Górniczemu w Tarnowskich Górach, a po jego likwidacji – Wyższemu Urzędowi Górniczemu we Wrocławiu. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. S. Poprawska, Katowice 1979, autorzy inwentarza: S. Poprawska, R. Bogacki]

KM 19.06.1979, 0014-4