Akta Notariusza Kurta Bergera w Zabrzu

Номер документа
15/209/0
Количество серий
2
Количество сканов
0

содержание:

1. Akta notarialne zawierające umowy kupna-sprzedaży, darowizn, testamenty; z lat 1919-1937, sygn. 1-19. 2. Rejestry, z lat 1926-1934, sygn. 20-21.

История создателя:

Na terenie Prus notariusze wchodzili w skład organizacji sądowej. Ich jurysdykcja rozciągała się na okręg przy którym urzędowali. Byli urzędnikami państwowymi, podlegali Ministerstwu Sprawiedliwości i byli nadzorowani przez prezydentów wyższego sądu krajowego. Edykt z 1794 roku dość szczegółowo ustalał przepisy w zakresie działania i wzorów aktów sporządzanych przez notariuszy . W XIX wieku zakres czynności rozszerzył się. Zgodnie z ustawą z 11. VII 1845 roku rozdzielono sprawy dobrej woli pomiędzy sądem a notariuszami. Do sądów należały sprawy umów, spadków oraz sprawy sporne. Do kompetencji notariuszy, natomiast należały sprawy związane z pełnomocnictwami, opieki nad spadkiem czy umów dzierżawczych. Notariusz nie mógł załatwić czynności notarialnej, w której występował jako adwokat. Ustawa z 1899 roku nie wprowadzała zmian w zakresie kompetencji notariuszy, a jedynie spowodowała ujednolicenie przepisów w zakresie wykonywanych czynności. Notariusze byli urzędnikami państwowymi publicznego zaufania. Kandydat na notariusza musiał mieć wykształcenie prawnicze i kwalifikacje na urząd sędziego. Kancelarie notariuszy umieszczano w miastach liczących powyżej 10 tys. mieszkańców. Swoje czynności mogli prowadzić w całym okręgu wyższego sądu krajowego, który w Prusach obejmował zwykle jedną prowincję. Nie doszło jednak do podniesienia rangi zawodu notariusza przez utworzenie izb notarialnych oraz rozdzielenia jurysdykcji dobrej woli od spornej, oraz notariatu od izby obrońców, jak tego domagali się niemieccy prawnicy. Notariusz zobowiązany był do prowadzenia następujących ksiąg: 1. repertorium, 2. księgi protestów, 3. księgi depozytów, 4. księgi przychodów i rozchodów. Językiem urzędowym był język niemiecki. Kurt Berger prowadził kancelarię notarialną w Zabrzu w latach 1919–1937. Pierwszy wpis w rejestrze nosi datę 06. XII 1919 roku, ostatni w rejestrze 17. V 1937 roku , natomiast w aktach 30. XII 1931 roku. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Janina Wolanin, Gliwice 2003]

Крайние даты:

1919-1937

классификация:

Имя создателя:

Даты:

1919-1937.

Бывшее название:

Название иноязычные:

Языки:

Наличие:

Всего архивных единиц:

21

Всего разработанных архивных единиц:

21

Всего архивных единиц без записей :

0

Всего текущих материалов

0.0

Ogółem opracowanych materiałów bieżących

0.4

Всего разработанных текущих материалов

0.0

Всего архивных единиц:

0

ogolem.plikow:

0

ogolem.rozmiar:

0.0

ogolem.dokumentow

0

ogolem.spraw

0

ogolem.klas

0

Всего архивных единиц:

0.0

Всего погонных метров:

0.0

Крайние даты неархивной документации:

Имя Казначейский инвентарь uwagi
книжный инвентарь утвержденный Tak inwentarz - IZA, 21 j.

KM 16.12.2003, 0010-7