Akta personalne nauczycieli (1889-) 1940-1944, sygn. 1-118, 653; wnioski o przyznanie obywatelstwa niemieckiego (1937-) 1939-1943, sygn. 119-190; wnioski o odszkodowania wojenne 1940-1943, sygn. 191-609, 612-649, 654-655; spis akt dot. naturalizacji b.d., sygn. 610; zmiany nazwisk 1940-1942, sygn. 611; stanowisko prawne dzieci nieślubnych 1941, sygn. 650; akta personalne (1900-) 1939-1944, sygn. 651-652.

Mocą dekretu Hitlera z 8 października 1939 r. zorganizowano administrację wschodnich terenów wcielonych do Rzeszy Niemieckiej. Z połączonego terytorium Wolnego Miasta Gdańska, fragmentu Prus Wschodnich oraz północnej części województwa pomorskiego utworzono Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, który został podzielony na trzy rejencje: gdańską, bydgoską i kwidzyńską. Na czele rejencji stali prezydenci rejencji (Regierungspräsident). W Gdańsku funkcję tę do 31 XII 1942 r. pełnił Fritz Hermann. Po likwidacji z dniem 1 stycznia 1943 r. urzędu Prezydenta Rejencji w Gdańsku jego uprawnienia przejął Namiestnik Rzeszy. Urzędy prezydentów rejencji stanowiły pośrednie ogniwo w strukturze władz Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie między urzędem Namiestnika Okręgu a urzędami landratów reprezentującymi powiaty. Do kompetencji Prezydenta Rejencji w Gdańsku należało realizowanie na podległym terenie wytycznych i zarządzeń Namiestnika dotyczących administracji, z wyjątkiem kolei i poczty. W skład Rejencji w Gdańsku wchodziły powiaty: chojnicki, elbląski, gdański, kartuski, kościerski, nowodworski, sopocki, starogardzki, tczewski i wejherowski oraz powiaty miejskie elbląski i gdański. (Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. A. Przywuska, Gdańsk 1982).

Wynik skontrum [1995-1997]: 655 j.a./3,9 m.b.