nab. 4058/09- 31 j.a. 0,60 mb, 4332/2011- spis nr 1 -109 j.a 1,20 mb (zawiera także akta ZSB, ZSMechanizacji Rol, ZSMet., Teel, ZSprzyzakł. FSO), spis nr 1 142 ja. 1,20 mb akta osobowe pracowników, nab. 5322/2017 spis poz.283-407

Z dniem 1 września 1965 roku, na mocy decyzji Ministra Oświaty, został powołany Zespół Szkół Zawodowych nr 1 im. gen. Karola Świerczewskiego. Nowo powstałą placówkę tworzyły Zasadnicza Szkoła Zawodowa z kierunkami zawodowymi: ślusarz, tokarz, mechanik pojazdów samochodowych, elektromonter i radiomonter; pięcioletnie Technikum Elektryczne ze specjalnością elektroenergetyka oraz radiotechnika i telewizja; trzyletnie Technikum Elektryczne ze specjalnością elektroenergetyka; Państwowa Szkoła Techniczna dla absolwentów liceów ogólnokształcących o pięciosemestralnym cyklu kształcenia ze specjalnością telewizja odbiorcza. W latach siedemdziesiątych doszły nowe typy szkół, czteroletnie Liceum Zawodowe ze specjalnością mechanik obróbki skrawaniem oraz Technikum Mechaniczno – Elektryczne - Wydział dla Pracujących i Zaoczny. Natomiast Państwowa Szkoła Techniczna przekształciła się w Policealne Studium Zawodowe o dwuletnim toku nauczania. Dyrektorem Zespołu został mgr inż. Władysław Szczepański, pełniący to stanowisko od 1957 roku, a wicedyrektorami, inż. Julian Chrząstowski i mgr inż. Stanisław Jerzy Mitek – nauczyciele przedmiotów zawodowych. Warsztatami kierował inż. Konstanty Strukow. W 1967 roku, po odejściu inż. Juliana Chrząstowskiego do Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 3, wakujące stanowisko objął inż. Ryszard Makosz. W pierwszym roku działalności Zespół Szkół Zawodowych nr 1 liczył 27 oddziałów i 1071 uczniów. W Zasadniczej Szkole Zawodowej uczyło się w 13 oddziałach 483 uczniów. Technikum Elektryczne kształciło w 13 oddziałach 538 uczniów. Państwowa Szkoła Techniczna posiadała 1 oddział i 50 słuchaczy. Liczba młodzieży w wielu klasach wynosiła powyżej 40 uczniów. Zajęcia odbywały się na dwie zmiany. Realizacja zadań dydaktycznych, a także szkoleniowo – produkcyjnych, stała się w ówczesnych warunkach lokalowych bardzo uciążliwa. Odejście w roku szkolnym 1967/68 klas o specjalności ślusarz narzędziowy i mechanik pojazdów samochodowych do nowo otwartej Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 3 oraz zlikwidowanie kierunku radiomonter, pozwoliło na zorganizowanie pracowni dla nowych specjalności zawodowych wprowadzonych do technikum. Niemniej rozwój kierunków kształcenia, a tym samym wzrost liczby oddziałów i uczniów wymagał stałego powiększenia bazy lokalowej i dydaktycznej szkoły, również rozbudowy i modernizacji szkoleniowo – produkcyjnej warsztatów. W uznaniu za dotychczasowe kierowania szkołą dyrektor Władysław Szczepański z dniem 1 stycznia 1974 roku awansował na stanowisko naczelnika miasta, a następnie Kuratora Oświaty i Wychowania w Siedlcach. Godnymi kontynuatorami oblicza szkoły byli kolejni dyrektorzy, inż. Ryszard Makosz (1974-1978) i mgr inż. Jerzy Mitek (1978-1988). Warsztatami w tym okresie kierowali inż. Kazimierz Bałazy (1972-1976) i mgr inż. Jan Joński (1976-1990).

anteriora kronika z lat 1905-1975