Budowa, utrzymanie i remonty kościołów, szkół oraz domów parafialnych w powiecie pyrzyckim i szadzkim, budownictwo w powiatach pyrzyckim i szadzkim oraz miastach: Dobrzany (Jakobshagen), Ińsko (Nörenberg) i Stargard.

Początki administracji budowlanej sięgają okresu reform Steina i Hardenberga. Wówczas to centralnym urzędem było Ministerstwo Robót Publicznych. Dzieliło się ona na dwa wydziały: wydział budownictwa naziemnego i wydział inżynieryjno-mechaniczny. Na szczeblu prowincji odpowiedzialnymi za sprawy budownictwa byli prezesi rejencji, którym podporządkowano radców budowlanych i konsultantów technicznych. Urzędami na najniższym szczeblu lokalnym były urzędy policyjne, przy których działali powiatowi urzędnicy budowlani o przygotowaniu technicznym. Kompetencje tych ostatnich ograniczały się tylko do budownictwa naziemnego i drogowego. Swoje czynności wykonywali w określonych okręgach, które nie zawsze pokrywały się z podziałem administracyjnym. W rejencji szczecińskiej utworzono Powiatowe Inspekcje Budowlane w 7 miastach (Szczecinie, Kamieniu, Gryficach, Nowogardzie, Stargardzie, Świnoujściu i Gryfinie), w rejencji koszalińskiej również w 7 miastach. Urzędy te współpracowały ze starostwami, a od 1872 r. w wydziałami powiatowymi w zakresie budownictwa drogowego. Po I wojnie światowej administracja budownictwa nadziemnego została podporządkowana Ministerstwu Finansów. Na szczeblu prowincji odpowiedzialnymi za budownictwo pozostali prezesi rejencji, zaś budownictwem lokalnym zajmowały się urzędy budowlane. Taka administracja budowlana istniała do czasu zakończenia II wojny światowej. Akta inspekcji budowlanej w Stargardzie Szczecińskim zostały przejęte przez archiwum szczecińskie w latach 1939–1940. W okresie II wojny światowej zespół ewakuowano do Tuczna, skąd powrócił mocno uszczuplony do magazynów archiwalnych.