II Duma, 1906-1907, sygn. 1: protokoły posiedzeń Komisji. III Duma, 1907-1909, sygn. 2-20: korespondencja w sprawie przygotowania wyborów, spisy wyborców, skargi na nieprawidłowości podczas procedury wyborczej. IV Duma, 1912, sygn. 21-41: utworzenie kurii, protokoły posiedzeń Komisji, spisy wyborców, skargi na nieprawidłowości podczas procedury wyborczej.

Duma Państwowa, jako organ przedstawicielstwa narodowego została powołana do życia manifestem carskim z 30.10.1905 r. Do jej kompetencji należały sprawy ustawodawcze, budżetowe i pożyczki państwowe. Wybory do Dumy były pośrednie. Prawo wyborcze przysługiwało tylko mężczyznom, którzy ukończyli 25 rok życia i posiadali odpowiedni cenzus majątkowy. Upoważnieni do głosowania obywatele wybierali spośród siebie elektorów w czterech kuriach: ziemskiej, miejskiej, włościańskiej i robotniczej, którzy później na odrębnych zgromadzeniach dokonywali właściwego wyboru. Organizacją wyborów na terenie powiatu zajmowała się komisja wyborcza. Przewodniczył jej członek Sądu Okręgowego, a ponadto w jej skład wchodzili: sędzia gminny wyznaczony przez zjazd sędziów pokoju, burmistrz miasta powiatowego, inspektor podatkowy, przedstawiciel ziemiaństwa i komisarz włościański wyznaczony przez gubernatora. Komisja podlegała gubernatorowi. Powoływano ją każdorazowo po ukazaniu się dekretu o wyborach do Dumy Państwowej, a po przeprowadzeniu wyborów - rozwiązywano. I Duma istniała od maja do lipca 1906 r., II Duma od marca do czerwca 1907 r., III Duma od listopada 1907 r. do czerwca 1912 r., a kadencja IV Dumy rozpoczęła się w czerwcu 1912 r.