"Deklaracja Porozumienia" w sprawie Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego została ogłoszona dnia 20 lipca 1982 roku przez Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą, Zjednoczone Stronnictwo Ludowe, Stronnictwo Demokratyczne, Stowarzyszenie „Pax”, Chrześcijańskie Stowarzyszenia Społeczne oraz Polski Związek Katolicko – Społeczny, w odpowiedzi na oświadczenie Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z dnia 3 maja 1982 r. w sprawie porozumienia narodowego. W ten sposób wyrażono uznanie dla powstających po 13 grudnia 1981 roku Obywatelskich Komitetów Ocalenia Narodowego. Potwierdzeniem zakończenia wstępnego okresu kształtowania Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego było wprowadzenie przez Sejm do Konstytucji Polskiej w dniu 20 lipca 1983 r. zapisu o Patriotycznym Ruchu Odrodzenia Narodowego. Struktura opierała się na podziale administracyjnym kraju. Ogniwami podstawowymi były obywatelskie komórki w miejscu zamieszkania, zakładzie pracy lub środowisku społecznym – Obywatelskie Komitety Ocalenia Narodowego, następnie zgodne z podziałem administracyjnym kraju. Ruch tworzyli sygnatariusze Deklaracji oraz osoby zgłaszające akces indywidualnego uczestnictwa, organizacje społeczne i stowarzyszenia zbiorowo oraz inne osoby sympatyzujące z Ruchem. Szczeble organizacyjne były jego organami uchwałodawczymi. W składach organów ruchu pracowały ciała wykonawcze Prezydia i Komisje Rewizyjne. Zebrania sprawozdawczo – wyborcze, zjazdy i kongresy były najwyższymi władzami Ruchu na odpowiednich szczeblach. Podstawowymi formami pracy ogniw i organów były sesje plenarne oraz zebrania w ogniwach podstawowych, posiedzenia Prezydiów Rad i Prezydiów ogniw podstawowych, powoływanie komisji stałych i doraźnych. Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego zakończył działalność w listopadzie 1989 roku.