Zespół
содержание:
1) Skorowidze (sygn. 1; 1909-1912). 2) Repertoria (sygn. 2-5; 1909-1912). 3) Akta notarialne (sygn. 6-15; 1909-1912).
История создателя:
Notariat został ustanowiony w 1808 r. wraz z wprowadzeniem w Księstwie Warszawskim Kodeksu Napoleona, który wymagał dla wielu czynności prywatno-prawnych formy aktu notarialnego. Był on wzorowany na francuskiej ustawie notarialnej z 1803 r. Obowiązywała ona także w Królestwie Polskim, aż do wprowadzenia 13 lipca 1876 r. rosyjskiej ustawy notarialnej z 1866 r., dostosowanej jednakże do miejscowych warunków (Zbiór Praw, t. VI, s. 206-221). Istotną zmianą było przekształcenie statusu notariusza z urzędnika publicznego na państwowego, ale nadal opłacanego przez osoby na rzecz których wykonywał świadczenia. Wchodził on w skład sądu okręgowego miejsca swego urzędowania, działając pod jego kontrolą. Czynności notarialne wykonywane były w kancelariach hipotecznych sądów okręgowych lub pokoju. Notariuszy mianował, na wniosek prezesa sądu okręgowego, starszy prezes Warszawskiej Izby Sądowej. Obniżono wymagania kwalifikacyjne – kandydaci na notariuszy nie musieli mieć wykształcenia prawniczego, wystarczał sam egzamin praktyczny ze znajomości prawa notarialnego i hipotecznego oraz redagowania aktów. Uprawnienia notariusza pozostały takie same jak w ustawie z 1808 r. tj. przyjmowanie aktów i kontraktów, którym strony chciały lub musiały nadać cechę taką, jak aktom publicznym. Miał także obowiązek je przechowywać i wydawać z nich wyciągi. Większość akt notarialnych dotyczyła umowy kupna-sprzedaży nieruchomości i ruchomości, zaciągania pożyczek, darowizn, pełnomocnictw, podziałów majątku, testamentów, intercyz przedślubnych, czy zawierania spółek. Ważną zmiana praktyczną było wprowadzenie formy przymusowej aktu notarialnego w zakresie przejścia lub ograniczenia prawa własności nieruchomości. Językiem urzędowym stał się rosyjski. Rosyjska ustawa notarialna, z niewielkim zamianami, obowiązywała na terenach byłego Królestwa Polskiego także po odzyskaniu niepodległości, do końca 1933 r., kiedy wprowadzono nowe „Prawo o notariacie” ujednolicające w całej Polsce organizację notariatu (DzU, nr 84, poz. 609). Wincenty Młynarski był notariuszem przy Wydziale Hipotecznym Sądu Pokoju w Kaliszu. Pierwszy zachowany akt w jego kancelarii został sporządzony 16 stycznia 1909 r., a ostatni 13 stycznia 1912 r.
Крайние даты:
1909-1912
классификация:
Имя создателя:
Даты:
1909-1912.
Бывшее название:
Название иноязычные:
Языки:
Наличие:
Всего архивных единиц:
15
Всего разработанных архивных единиц:
15
Всего архивных единиц без записей :
0
Всего текущих материалов
1.0
Ogółem opracowanych materiałów bieżących
1.0
Всего разработанных текущих материалов
0.0
Всего архивных единиц:
0
ogolem.plikow:
0
ogolem.rozmiar:
0.0
ogolem.dokumentow
0
ogolem.spraw
0
ogolem.klas
0
Всего архивных единиц:
0.0
Всего погонных метров:
0.0
Крайние даты неархивной документации:
Имя | Казначейский инвентарь | uwagi |
---|---|---|
книжный инвентарь утвержденный | Tak |