1) Sesje GRN: protokoły, uchwały (sygn. 1-10, 77; 1954-1972). 2) Radni: ewidencja, kwestionariusze, interpelacje (sygn. 11-13; 1965-1972). 3) Komisje GRN: protokoły, ewidencja wniosków (sygn. 14-32; 1955-1972). 4) Prezydium GRN: protokoły, uchwały, sprawy organizacyjne (sygn. 33-44; 1955-1972). 5) Sprawy organizacyjne: organy kolegialne, zebrania wiejskie, sołtysi (sygn. 45-47; 1954-1969). 6) Plany gospodarcze (sygn. 48-51; 1961-1970). 7) Sprawozdawczość: działalność organów kolegialnych, spis powszechny i rolny (sygn. 52-63; 1959-1970). 8) Finanse: budżety i plany funduszu gromadzkiego, sprawozdania finansowe (sygn. 64-76; 1963-1972 [1973]). 9) Ewidencja ludności: książki meldunkowe (sygn. 78-101; [1951] 1954-1972).

Reforma podziału administracyjnego wsi wprowadzona ustawą z dnia 25 września 1954 r. zlikwidowała dotychczasowe jednostki administracji wsi (gminy i gromady), tworząc w ich miejsce nowe gromady (art. 1). Ustawa powoływała gromadzkie rady narodowe, wybierane przez ludność na okres 3 lat, które pełniły również rolę organów administracji państwowej (art. 4). Ich zadaniem było kierowanie na terenie gromady „działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną, wiążąc potrzeby gromady z zadaniami ogólnopaństwowymi” (art. 10). Organem wykonawczym i zarządzającym GRN było (powoływane przez nią) prezydium, które jednocześnie zobowiązane było do wykonywania wytycznych i instrukcji prezydium powiatowej rady narodowej (było więc podwójnie podporządkowane) (art. 11 i 27). GRN powoływała również komisje (np. rolną, mienia gromadzkiego) dla poszczególnych dziedzin swojej działalności i sprawowania kontroli społecznej (art. 24-25). W myśl Ustawy dotychczasowe uprawnienia gminnych rad narodowych przeszły na gromadzkie rady narodowe. Faktycznie większość uprawnień przejęło prezydium powiatowej rady narodowej, a gromadzkie rady narodowe w wielu wypadkach zostały ograniczone do wykonywanie jej zarządzeń. Mimo, że w późniejszych latach kompetencje GRN-ów zostały rozszerzone, nigdy nie były one pełnoprawnym gospodarzem gromad. (Przede wszystkim z powodu ograniczenia kompetencji na rzecz powiatów i braku odpowiednich funduszy). Na podstawie wyżej cytowanej ustawy Wojewódzka Rada Narodowa w Poznaniu z dniem 5 października 1954 r. powołała na terenie powiatu kępińskiego m.in. gromadę Trzcinica. Objęła ona obszary dotychczasowych gromad: Kuźnica Trzcińska, Piotrówka, Trzcinica oraz miejscowości Krok i Pomiany z gromady Pomiany z gminy Laski. Z początkiem 1960 r. włączono do niej zlikwidowaną gromadę Wodziczna, a w 1962 r. gromadę Laski. Z dniem 1 stycznia 1973 r., w związku z reformą administracyjno-gospodarczą kraju, zlikwidowano gromady, a w ich miejsce utworzono gminy.