Zespół zawiera: okólniki C i K Komendy Obwodowej i Inspektora Szkolnego w Jędrzejowie z lat 1915-1919 (sygn. 1-4), opis lokalu szkolnego z 1924 roku (sygn. 5), okólniki i korespondencję z Inspektorem Szkolnym w Jędrzejowie w sprawach odwołań i mianowań nauczycieli z 1924 roku (sygn. 6), formularze statystyczne Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego dotyczący szkolnictwa powszechnego, rozkład lekcji i sprawozdanie o stanie biblioteki oraz karta organizacyjne Publicznej Szkoły Powszechnej w Mierzawie na rok szkolny 1926/27 wraz z rozkładem lekcji z lat 1925-1931 (sygn. 7-13), projekty organizacji i sprawozdania z organizacji szkoły z lat 1932-1940 (14-21), roczny plan pracy dydaktycznej i wychowawczej z 1934 roku (sygn.16), okólniki niemieckich władz okupacyjnych wraz z korespondencją dotyczącą ich wykonania z lat 1940-1942 (sygn. 22-23), dziennik lekcyjny kursu wieczorowego w Mierzawie w roku szkolnym 1944/45 oraz protokół z egzaminu nadzwyczajnego uczestników kursu wieczorowego z lat 1944-1946 (24-25), formularze sprawozdawczo-statystyczne dla kursów dokształcających i szkół powszechnych dla dorosłych i sprawozdanie z inspekcji z lat 1946-47 (sygn. 26), formularze sprawozdawczo-statystyczne dla szkół powszechnych z lat 1947-50 (sygn.27-29), protokoły Społecznej Komisji Egzaminacyjnej w Mierzawie działającej w imieniu Pełnomocnika Rządu do Walki z Analfabetyzmem Analfabetyzmem lat 1950-51 (sygn. 30).

Organizację szkolnictwa polskiego funkcjonującego po I wojnie światowej regulowały przepisy Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego z 10 VIII 1917 r. uzupełniane przez ustawy - o obowiązku szkolnym z 7 lutego 1919 r.; o tymczasowym ustroju władz szkolnych z dnia 4 VI 1920 r. Ostatecznie ustrój szkolnictwa polskiego ustalony został ustawą z dnia 17 lutego 1922 roku „O zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół powszechnych” (Dz. U. RP z 1922 roku, Nr 18, poz. 143 z poprawką: Dz. U. RP z 1925, Nr 126, poz. 898) oraz ustawą z dnia 11 marca 1932 roku „O ustroju szkolnictwa”, Dz.U. (1932) Nr 38, poz. 389, art. 12. Przepisy te obowiązywały do 1948 roku z przerwą na lata okupacji niemieckiej, kiedy obowiązywały rozporządzenia o szkolnictwie w Generalnym Gubernatorstwie z dnia 31 października 1939 roku oraz z dnia 29 sierpnia 1942 roku . Jednoklasowa szkoła o jednej sile nauczycielskiej w Mierzawie istniała od 26 października 1915 roku. Pierwszą kierowniczką i jednocześnie jedyną nauczycielką była Maria Baerowa, absolwentka C i K Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego w Krakowie. Od 1 września 1917 roku na stanowisku nauczycielki zastąpiła ją Eugenia Jentysowa. W roku szkolnym 1916/17 do szkoły uczęszczało 69 dzieci podzielonych na 3 oddziały . Program nauczania obejmował naukę czytania, pisania, gramatykę polską, rachunki, były także zajęcia z historii, przyrody, kartografii, śpiewu, rysunku, religii oraz robót ręcznych. Popołudniami w szkole organizowano także naukę dopełniającą, z której korzystało 30 osób. Zajęcia odbywały się w wynajętej izbie szkolnej. Od roku 1917 w szkole utworzono IV oddział . Do obwodu szklonego należały wsie Mierzawa (wieś, dwór i młyn), Przyłęczek (wieś i dwór) i Ludwinów . W roku 1924 szkoła dysponowała już własnym drewnianym budynkiem. Od 1 sierpnia 1924 roku kierownikiem, po ustępującej na własną prośbę Natalii Pietruszeckiej, został Władysław Żelaśkiewicz . Funkcję kierownika pełnił do roku 1941, kiedy to dnia 1 sierpnia, zarządzeniem Szefa Dystryktu został zwolniony, powrócił na stanowisko dopiero w 1945 roku. W latach 1941-45 obowiązki kierownika przejął A. Witkowski . Pod koniec lat 20-tych ilość uczniów wzrosła do 98. Jedyna izba lekcyjna przestała wystarczać, mimo, że zajęcia odbywały się na dwie zmiany, brakowało miejsc w ławkach . W takiej kondycji szkoła funkcjonowała do końca II wojny światowej, nie zmieniły się ani warunki lokalowe, stopień organizacyjny szkoły (wciąż jednoklasowa o jednej sile nauczycielskiej) ani też średnia roczna ilość uczniów – w roku szkolnym 1940/41 wynosiła 90 . Po wojnie szkoła otrzymała wyższy stopień organizacyjny (utworzono klasy V i VI) oraz drugi etat nauczycielski. Starsze dzieci z VII klasy kierowano do szkoły zbiorczej w Wodzisławiu . W roku 1948 nastąpiła reorganizacja szkolnictwa polskiego, mająca na celu utworzenie 7 klasowych szkół podstawowych i czteroletnich liceów ogólnokształcących – od początku roku szkolnego 1948/49 weszło w życie Zarządzenie Ministra Oświaty z dnia 10 czerwca 1948 roku w sprawie przejściowego programu nauczania w jednolitej szkole średniej na rok szkolny 1948/49, od tego momentu dotychczasowe Publiczne Szkoły Powszechne zmieniły oficjalną nazwę na Szkoły Podstawowe . Szkoła wynajmowała jeszcze jedną izbę lekcyjną (a od 1950 roku dwie ) w Przyłęczku. Obwód szkolny obejmował wsie Mierzawę, Przyłęczek, Przyłęk, Wrześnię, Folgę Judasze. Liczba uczniów wzrosła w roku szkolnym 1947/48 do 125 . Od roku szkolnego 1949/50 szkoła otrzymała kolejny – trzeci – etat nauczycielski

dawny numer zespołu 22/109 w oddziale zamiejscowym w Jędrzejowie