Gorskoe Gminnoe Upravlenie plockago uězda l. 1881-1913 (sygn. od 1 do 26): epidemia cholery, sprawy propinacji, podwód i szarwarku, akta dotyczące emigracji ludności do Ameryki, rejestr wydawanych paszportów, sprawa naprawy i budowy kościoła.

Sprawę organizacji zarządu gminy wiejskiej uregulował zaraz po przeprowadzeniu uwłaszczenia włościan ukaz carski z 2 marca 1864 r. o urządzeniu gmin wiejskich. Ustanowił on gminę zbiorową złożoną z kilku wsi z folwarkiem. Z każdej wsi zamieszkałej przez włościan utworzono gromadę. Do gromad nie włączano folwarku. Organami gminy były zebrania gminy oraz wójt i ławnicy. Organami gromady - zebrania gromadzkie i sołtys. Ogłoszony po odzyskaniu niepodległości dekret z 06.12.1918 r. o utworzeniu rad gminnych na obszarze b. Królestwa Kongresowego utrzymał w zasadzie postanowienia ustawy z 1864 r. Jedyną zmianą było utworzenie w każdej gminie rady gminnej składającej się z wójta jako jej przewodniczącego i 12 członków wybieranych na 3 lata przez zgromadzenie gminne. Rada gminna, spełniająca rolę organu zarządzającego i wykonawczego, przygotowywała wnioski i budżet na zgromadzenie gminne, czuwała nad wykonaniem jego uchwał, zarządzała nieruchomościami i funduszami gminy, kierowała instytucjami i zakładami gminnymi, mianowała, kontrolowała oraz zwalniała urzędników gminnych oraz kontrolowała działalność wójta. Zmiany w ustroju samorządu terytorialnego przyniosła ustawa z 23.05.1933 r., zgodnie z którą organem stanowiącym i kontrolującym w gminnach wiejskich została rada gminna, a organem zarządzającym i wykonawczym - zarząd gminny. Członkami rady gminnej byli: wójt jako przewodniczący, podwójci, ławnicy oraz radni. Do zadań rady gminnej należało: powoływanie organu zarządzającego tj. zarządu gminnego i kontrola jego działalności oraz podejmowanie uchwał w sprawach gminy. Organem pomocniczym, wewnętrznym rady były komisje stałe i czasowe. Zarząd gminny składał się z wójta, podwójciego i 2 (a w gminach liczących ponad 10 tys. mieszkańców - 3) ławników. Zarząd gminny ustalał plany wykonania budżetu, decydował o zaciąganiu pożyczek, ustanawiał opłaty za korzystanie z urządzeń, zakładów i przedsiębiorstw gminnych oraz za korzystanie z publicznych środków lokomocji, umarzał należności przypadajace gminie z tytułów publiczno-prawnych, wydzierżawiał nieruchomości gminne, zajmował się sprawami budowlanymi, sprawami organizacji zakładów i przedsiębiorstw gminnych, zdrowia oraz szkolnictwa. Podstawą działania samorządu gminnego po II wojnie światowej stała się ustawa KRN z 11.09.1944 r., dekret PKWN z 23.11.1944 r. oraz ustawa z 14.01.1946 r. W myśl ww. ustaw terenowym organem przedstawicielskim i organem władzy państowej na terenie gmin stały się gminne rady narodowe, które ze swego grona wybierały organ wykonawczo-zarządzający tj. prezydium, złożone z przewodniczącego, zastępcy oraz 3 członków. Do zadań gminnej rady narodowej należało uchwalanie budżetu i planu świadczeń w naturze, zarządzanie majątkiem gminy, planowanie działalności publicznej, powoływanie i kontrolowanie organów wykonawczych, ustalanie zasad zawierania umów w zaciąganiu pożyczek. Funkcję organu pomocniczego rady spełniały komisje złozone z radnych i w razie potrzeby z osób spoza rady. Organem wykonawczym gminnej rady narodowej był zarząd gminny, składający się z wójta, podwójciego i 3 członków. Zarząd gminny przygotowywał projekty gminnych planów gospodarczych, budżetów, planów opłat świadczeń w naturze, zarządzał gospodarstwami gminnymi, wydzierżawiał nieruchomości, zajmował się sprawami zdrowia publicznego, kultury, oświaty i szkolnictwa. Uchwałą Rady Państwa z 20.03.1950 r. o powołaniu jednolitej władzy państwowej zniesione zostały zarządy gminne oraz stanowiska wójta i podwójciego, a ich dotychczasowy zakres właściwości przejęły gminne rady narodowe i ich organa wykonawcze tj. prezydia. Gminne rady narodowe zostały zlikwidowane w 1954 r. Z dn. 01.01.1955 r. rozpoczęły działalność gromadzkie rady narodowe. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. B. Kolasa, Płock 1975]