I Akta ogólno- organizacyjno 1951-1954 sygn. 1-29 Okólniki i zarządzenia Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego Sprawozdania roczne, protokóły powizytacyjne, sprawy personalne II Akta finasowo-gospodarcze 1953-1954 sygn. 30-32 dziennik główna, III katalogi ocen, dzienniki lekcyjne 1951-1954 sygn. 33-49 Księgi ocen oraz protokóły egzaminu dojrzałości

Organizacja szkolnictwa zawodowego w Polsce po II wojnie światowej opierała się na zarządzeniu Ministra Oświaty z dnia 5 marca 1946 r.. Szkoły zawodowe miały dać młodzieży przygotowanie zawodowe teoretyczne i praktyczne. Jedną z takich szkół była Zasadnicza Szkoła Drzewna w Łęczycy. Szkoła mieściła się w baraku przy ul. Buczka 44, gdzie również znajdował się internat dla młodzieży dojeżdrzającej.Szkoła liczyła 11 klas o 317 uczniach. Przeważała młodzież dojerzdzająca pochodzenia robotniczego i chłopskiego.Rozpiętość wieku była różna od 15 lat do 20.Początki pracy w szkole nie należały do najłatwiejszych. Szkoła mieściła sięw drewnianym baraku, gdzie warunki pracy i nauki były bardzo ciężkie. Pierwszym dyrektorem szkoły był Pan Jaszczak, który pełnił funkcje do sierpnia 1953 r.. Od 1953 r. dyrektorem szkoły został Pan Chrzanowski. W szkole były dwa wydziały:drzewny i stolarski. Całoroczna nauka w szkole dzieliła się na dwa półrocza i cztery okresy, z których każdy kończył się posiedzeniem Rady Pedagogicznej, posumowującym wyniki pracy szkoły. Szkoła działała do 1954 r.Została zlikwidowana stosownie do Zarządzenia Dyrekcji Centralnego Szkolenia Zawodowego w Łodzi, a majątek Szkoły został przekazany do Zasadsniczej Szkoły Metalowej w Ozorkowie.