Zarządzanie 1975-1990 sygn. 1-109 Posiedzenia kolegiów, komisji, zespołów,zarządzenia terenowych organów administracji państwowej, zebrania wiejskie, sołtysi, protokóły zebrań wiejskich, protokoły Komisji Pojednawczej, narady pracowników Personel 1976-1989 sygn. 110-129 Dane statystyczne o pracownikach, Budżet 1972-1990 sygn. 130-166 Budżet, sprawozdania finansowe, Plany społeczno-gospodarcze rozwoju 1979-1989 sygn. 167-197 Ostateczna wersja planów zbiorczych, sprawozdania i czyny społeczne analizy, realizacja czynów społecznych Sprawy wewnętrzne, wyznaniowe, urzędy stanu cywilnego, straże pożarne, komunikacja, drogownictwo,łączność 1975-1986 sygn. 198-215 Analizy, oceny i sprawozdania z działalności kolegium nadzór nad działalnością urzędów stanu cywilnego Gospodarka komunalna i mieszkaniowa, lokalowa przestrzenna, budownictwo, urbaniatyka itp. 1978-1989 sygn. 223-227 Opinie i decyzje lokalizacyjne Opieka społeczna, zatrudnienie, sprawy socjalna 1980-1987 sygn. 228-234 Analiza potzeb i efektów pomocy społecznej

W latach 1972-1975 przeprowadzono poważną reformę całego systemu terenowych organów władzy i administracji państwowej oraz związany z tym podział terytorialny państwa. Etapy reformy wyznaczyły ustawy: z 29. 11.1972 r. o zmianie Konstytucji Polski Ludowej, z 29.11.1972 r. o utworzeniu gmin i zmianie ustawy o radach narodowych, która znosiła podział terenów wiejskich na gromady oraz osiedla jako odrebne jednostki podziału administracyjnego.Rady narodowe w gminach, miastach, dzielnicach miast, powiatach i województwach były organami władzy państwowej i podstawowymi organami samorządu społecznego.w ustawie z dnia 22 listopada 1973 r. o zmianie ustawy o radach narodowych wprowadzono pojęcie terenowych organów administracji państwowej. Terenowymi organami administracji państwowej byli: wojewoda w województwie, prezydent miasta, w mieście liczącym powyżej 100 tyś mieszkańców oraz w mieście będącym siedzibą wojewódzkiej rady narodowej, naczelnik miasta w innym mieście liczącym do 100 tyś mieszkańców,naczelnik powiatu w powiecie, naczelnik dzielnicy w dzielnicy miasta oraz naczelnik gminy w gminie. Terenowe organy administracji państwowej w zakresie wykonywania zadań rad narodowych funkcjonowały jako ich organy wykonawcze i zarządzające. Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych wprowadziła nowy podział administracyjny kraju na jednostki stopnioa podstawowego i stopnia wojewódzkiego. Jednostkami podziału administracyjnego stopnia podstawowego są miasta i gminy oraz dzielnice większych miast, a stopnia wojewódzkiego są województwa. Na podstawie Rozporzadzenia Rady Ministrów z dnia 13.04.1984 r. w sprawie zasad organizacji i funkcjonowania urzedów terenowych organów administracji państwowej naczelnicy miast i gmin wydawali zarządzenie dotyczące utworzenia referatów i ustalenia regulaminu organizacyjnego urzędu.Na mocy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym powstały gminy jako wspólnoty samorządowe. Wspólnotę samorządową z mocy prawa tworzyli mieszkańcy gminy. Gmina wykonywała zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Także posiadała osobowość prawną. Ochronie sądowej podlegała samodzielność gminy. Statut stanowił o ustroju gminy. W ramach akcji tworzenia gmin Wojewódzka Rada Narodowa w Łodzi w dniu 9 grudnia 1972 r. podjeła uchwałę w sprawie utworzenia gmin w województwie łódzkim.