Zarządzanie Gminna Rada Narodowa l. 1973-1987, od sygn. 1 do sygn. 74: protokóły sesji Gminnej Rady Narodowej, ewidencja radnych, realizacja uchwał, spotkania posłów i radnych z wyborcami, protokóły z zebrań wyborczych na radnych, plany i programy szkolenia radnych i ich realizacja, rejestr interpelacji radnych, protokóły: Komisji Rozwoju Gospodarczego i Zaopatrzenia Gminnej Rady Narodowej w Łęczycy, Komisji Rolnictwa, Komisji Wychowania, Oświaty, Kultury i Spraw Socjalnych, Komisji Ładu i Porządku Publicznego, Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego, Komisji Planu, Budżetu i Finansów oraz spraw Komunalnych i Zaopatrzenia, Komisji do spraw Samorządu, protokóły kontroli komisji stałych, komisje zespoły i inne organy, plany pracy komisji, realizacja wniosków komisji stałych. Prezydium Gminnej Rady Narodowej l. 1973-1987, od sygn. 75 do sygn. 93: posiedzenia Prezydium Gminnej Rady Narodowe w Łęczycy, realizacja postanowień Prezydium, wykaz członków, plany pracy Prezydium. Sołtysi l. 1984-1985, sygn. 94: wybory sołtysów i podsołtysów [ewidencja] Samorząd mieszkańców l. 1984-1987, od sygn. 95 do sygn. 99: Statuty samorządu mieszkańców, nadzór nad organami samorządu mieszkańców. L. 1973, od sygn. 100 do sygn. 101: protokóły z posiedzeń, protokóły z sesji. L. 1983-1985, od sygn. 102 do syg. 103: Sesje GRN w Łęczycy

Ustawa z dnia 29 listopada 1972 r. powołała gminy jako podstawowe jednostki podziału administracyjno-gospodarczego na terenach wiejskich i nowelizowała ustawę o radach narodowych. Ustawa znosiła podział terenów wiejskich na gromady oraz osiedla jako odrębne jednostki podziału administracyjnego. Ustawa z dnia 25 stycznia 1958 r. głosiła, iż rady narodowe w gminach, miastach, dzielnicach większych miast, powiatach i województwach były organami władzy państwowej ludności miast i wsi i wyrażały jego wolę. Kierowały na swoim terenie działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną. Należały do nich wszystkie sprawy w zakresie władzy i administracji państwowej nie zastrzeżone na rzecz innych organów. Gminna rada narodowa była organem władzy państwowej i podstawowym organem samorządu społecznego na terenie gminy. Organem administracji państwowej w gminie oraz organem wykonawczym i zarządzającym gminnej rady narodowej był naczelnik gminy. Gminna rada narodowa w szczególności zapewniała wykonanie zadań gospodarczych i społecznych wynikających z planu społeczno-gospodarczego rozwoju kraju. Ustalała kierunki rozwoju gminy. Koordynowała na terenie gminy działalność jednostek państwowych i spółdzielczych oraz organizacji społecznych w zakresie realizacji zadań wynikających z planu społeczno-gospodarczego rozwoju kraju i zadań istotnych dla rozwoju gminy. Sprawowała kontrolę nad jednostkami państwowymi i spółdzielczymi oraz organizacjami społecznymi działającymi na terenie gminy. Na sesjach gminna rada narodowa uchwalała wieloletnie i roczne plany społeczno-gospodarczego rozwoju gminy, plany sfinansowania, podatki, opłaty terenowe, zasady współpracy z innymi radami narodowymi, nadawanie nazw ulicom i placom oraz regulamin gminnej rady narodowej itd. Rozpatrywała również sprawozdania z wykonania planów i budżetów, sprawy rozwoju rolnictwa, sprawy oświaty. Powoływała i odwoływała swoje prezydium i komisje oraz inne organy przewidziane przepisami szczególnymi. Przewodniczący gminnej rady narodowej i jego zastępca oraz przewodniczący stałych komisji stanowili prezydium gminnej rady narodowej. Prezydium gminnej rady narodowej reprezentowało radę na zewnątrz i organizowało jej pracę. Gminna rada narodowa mogła w każdej chwili odwołać prezydium lub poszczególnych jego członków i dokonać nowego wyboru. Regulamin gminnej rady narodowej powinien określać organizację pracy rady i tryb obradowania na sesji, zasady działania prezydium, organizację i zakres działania komisji oraz podstawowe formy pracy komisji i radnych. Natomiast do zadań stałych komisji gminnej rady narodowej należało czuwanie nad prawidłowym wykonywaniem uchwał gminnej rady narodowej oraz organów nadrzędnych, utrzymywanie stałej łączności z mieszkańcami gminy i organizacjami społecznymi działającymi na terenie gminy, sprawowanie kontroli społecznej nad jednostkami państwowymi i spółdzielczymi oraz organizacjami społecznymi. Zakres działania naczelnika gminy, organizacji i zadań urzędu gminy oraz niektórych spraw pracowniczych regulowało Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1972 r. Naczelnik gminy był organem administracji państwowej w gminie oraz organem wykonawczym i zarządzającym gminnej rady narodowej. Wykonywał zarządzenia organów nadrzędnych. Podejmował działania mające na celu realizację na terenie gminy zadań państwowych, a w szczególności zadań wynikających z planu społeczno- gospodarczego rozwoju kraju i gminy. Naczelnik gminy działał zgodnie z przepisami prawa i realizował kierunki działania ustalone przez gminną radę narodową. Jako organ wykonawczy i zarządzający gminnej rady narodowej zapewniał wykonanie uchwał gminnej rady narodowej przez jednostki państwowe i spółdzielcze, składał sprawozdania i informacje o swojej działalności i z wykonania jej uchwał, przedstawiał coroczne sprawozdania z wykonania planu społeczno-gospodarczego rozwoju gminy oraz budżetu jak również uczestniczył w sesjach gminnej rady narodowej. Naczelnik gminy wykonywał swoje zadania przy pomocy podległego mu urzędu gminy i kierowników zakładów podporządkowanych gminnej radzie narodowej, a w zakresie oświaty przy pomocy gminnego dyrektora szkół. W skład urzędu gminy wchodziły: biuro urzędu gminy, gminna służba rolna i urząd stanu cywilnego. Biuro urzędu gminy sprawowało obsługę gminnej rady narodowej, prezydium i komisji, opracowywało materiały i informacje niezbędne dla wyżej wymienionych organów oraz wykonywało zadania zlecone przez naczelnika gminy w zakresie gospodarki i administracji gminy. Pracą biura kierował sekretarz biura. W urzędzie gminy służba rolna organizowała wykonanie wieloletnich i rocznych planów społeczno-gospodarczego rozwoju gminy w zakresie produkcji rolnej, organizowała, prowadziła i koordynowała doradztwo dla gospodarstw rolnych, zapewniała racjonalne wykorzystanie środków produkcji oraz właściwe zagospodarowanie ziemi. Zadania, organizację i działalność urzędu stanu cywilnego regulowały odrębne przepisy. W roku 1973 konkretnie 22 listopada ukazuje się kolejna ustawa o zmianie ustawy o radach narodowych będąca nowelizacją ustawy z roku 1972 r. Ustawą z 29 listopada 1972 r. uznano gminy za podstawowe jednostki podziału administracyjnego kraju, zlikwidowano gromady i osiedla. Natomiast ustawą z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych wprowadzono nowy podział administracyjny kraju na jednostki stopnia podstawowego i stopnia wojewódzkiego. Jednostkami podziału administracyjnego stopnia podstawowego są gminy i miasta oraz dzielnice większych miast, a stopnia wojewódzkiego są województwa. Następną nowelizację systemu rad narodowych przyniosła ustawa o radach narodowych dnia 9 lipca 1975 r. Natomiast w ustawie z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego pojawia się pojęcie samorządu terytorialnego. To rady narodowe były organami samorządu terytorialnego ludności w gminach, miastach, dzielnicach miast i województwach. Działały na rzecz zaspokojenia potrzeb ludności, ochrony i wykorzystania zasobów gospodarczych i wartości kulturalnych terenu oraz urzeczywistniały zadania samorządu terytorialnego w jednostkach podziału terytorialnego państwa. W jednostkach osiedlowych, wyodrębnionych w ramach podstawowych jednostek terytorialnych zadania samorządu terytorialnego realizowane były przez samorząd mieszkańców miast i wsi i jego organy. Rady narodowe wraz z samorządem mieszkańców miast i wsi tworzyły system samorządu terytorialnego. Terenowe organy administracji państwowej były organami wykonawczymi i zarządzającymi rad narodowych. Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1984 r. w sprawie zasad organizacji i funkcjonowania urzędów terenowych organów administracji państwowej naczelnicy miast i gmin wydawali zarządzenia dotyczące utworzenia referatów i ustaleniu regulaminu organizacyjnego urzędu. Mocą ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym powstały gminy jako wspólnoty samorządowe. Mieszkańcy gminy tworzyli z mocy prawa wspólnotę samorządową. Gmina wykonywała zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Posiadała osobowość prawną, a samodzielność podlegała ochronie sądowej. O ustroju gminy stanowił jej statut. Gminna Rada Narodowa w Łęczycy działała na podstawie art. 74 ustawy z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych. Pierwsza sesja tej rady odbyła się 4 stycznia 1973 r. w trakcie której zatwierdzono regulamin Gminnej Rady Narodowej w Łęczycy, wybrano Przewodniczącego Stefana Kowalskiego i zastępcę Stefana Kupisza, powołano także stałe Komisje tj.: 1.Komisja Planu, Budżetu i Finansów oraz spraw Komunalnych i Zaopatrzenia, 2.Komisje Rolnictwa, 3.Komisje Oświaty, Kultury i spraw Socjalnych, 4.Komisje Ładu i Porządku Publicznego. Ostatnie zachowane protokóły sesji Gminnej Rady Narodowej w Łęczycy są z roku 1987.