Rozkazy i instrukcje 1924-1939, sygn. 1-6 Varia (ewidencja osób wysiedlonych z pogranicza, sprawa działaczy Zw. Zaw. Kolejarzy w Łapach, materiały dotyczące szkolenia i mobilizacji) 1926-1939, sygn. 7-15 Biuletyny inwigilacyjne 1926-1939, sygn. 16-29 Akta osobowe funkcjonariuszy policji 1920-1939, sygn. 30-41 Protokoły odpraw Komendantów Powiatowych P.P. z 1928 i 1931; Wykazy szeregowych P.P. w latach 1918-1933; Plany dyslokacji jednostek policyjnych; Instrukcje 1928-1939, sygn. 42-48

Policja państwowa doby międzywojennej zorganizowana została na podstawie ustawy z 1919r. Na czele policji stał Główny Komendant nadzorowany przez Ministra Spraw Wewnętrznych. W sprawach utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego policja podlegała państwowym władzom administracji ogólnej. Urzędy policyjne na terenie województwa białostockiego utworzono w 1919r. Władzą zwierzchnią policji w województwie była Komenda Policji Państwowej V okręgu Białostockiego. Podlegały jej komendy powiatowe. Na mocy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z 1925r. W miejsce komendy okręgowej utworzona zostaje Komenda Policji Państwowej Województwa Białostockiego. Przy komendach wojewódzkich istnieją urzędy śledcze. Są one częścią składową komend. Tworzy się je i likwiduje w miarę potrzeby. Do kompetencji urzędów śledczych należał instruktaż i koordynacja pracy wydziałów, czynności rejestracyjno- pościgowe, a w szczególnie ważnych wypadkach również dochodzenie przestępstw. Sieć placówek policyjnych w województwie białostockim w związku ze zmianami w strukturze terytorialnej województwa ulegała liczbowemu zmniejszeniu. Działalność polskich organów policyjnych przerywa druga wojna światowa.