WYDZIAŁ ŚLEDCZY Rozkazy własne i zwierzchnich władz policyjnych, 1938-1939, sygn. 1 Informacje o partiach politycznych, 1934-1939, sygn. 2 Informacje o przebiegu obchodów 1 Maja 1939r. w Białymstoku, 1939, sygn. 3 Plan koncentracji oddziałów policyjnych, 1939, sygn. 4 Stan zatrudnienia ludności żydowskiej w Białymstoku, 1939, sygn. 5 Materiały dotyczące Stowarzyszenia Polaków Wyznania Prawosławnego, 1939, sygn. 6 Wykazy firm, zrzeszeń oraz osób prywatnych, których korespondencja podlega cenzurze, 1939, sygn. 7 Wykaz obiektów w Białymstoku podlegających ochronie policji, 1939, sygn. 8 Akta dochodzeń dyscyplinarnych w stosunku do własnych funkcjonariuszy, 1928-1933, sygn. 9-10 Instrukcja dla dyżurujących IV Komisariatu P.P. w Białymstoku, 1932, sygn. 11

Policja państwowa doby międzywojennej zorganizowana została na podstawie ustawy z 1919r. Na czele policji stał Główny Komendant nadzorowany przez Ministra Spraw Wewnętrznych. W sprawach utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego policja podlegała państwowym władzom administracji ogólnej. Urzędy policyjne na terenie województwa białostockiego utworzono w 1919r. W związku z wyodrębnieniem miasta Białegostoku z powiatu i wyposażeniem prezydenta miasta w funkcję starosty grodzkiego zorganizowano samodzielną jednostkę policyjną obejmującą swym zasięgiem samo miasto. Następuje to w 1930r. Kompetencje podzielono wówczas między komendanta powiatowego, a kierownika komisariatu I pełniącego funkcję Komendanta Policji Państwowej na miasto Białystok. Na mocy rozporządzenia z 1939r. ulega likwidacji Komenda Miasta i Komisariat P. P. w Białymstoku, powstaje zaś Komenda Policji Państwowej miasta Białegostoku. Przy niektórych komendach miast tworzone są wydziały śledcze. Do ich kompetencji należało zapobieganie przestępstwom oraz ich dochodzenie. Działalność polskich organów policyjnych przerywa II wojna światowa.