Akta opieki nad nieletnimi zawierające spisy inwentarza ruchomego i nieruchomego z podaną wartością, korespondencję w sprawach sukcesorów, prośby o zwołanie rady familijnej, uchwały i protokoły rady familijnej ( 1 – 141 ). Sprawy urzędników stanu cywilnego ( 142 – 149 ) zawierające korespondencję dotyczącą nominacji i odwołań, protokoły przejęcia akt, aneksy do akt małżeństw.

Przez większą część XIX wieku na terenie Królestwa Polskiego istniało sądownictwo polskie, wzorowane na sądownictwie francuskim a zorganizowane w czasach Księstwa Warszawskiego. Dzieliło się na cywilne i karne. Najniższą komórką były sądy pokoju składające się początkowo z dwóch a od 1812 trzech wydziałów: pojednawczego, spornego i policyjnego. Wydział pojednawczy prowadził sprawyopiekuńcze oraz zajmował się jednaniem stron w sprawach podlegających w I instancji trybunałom cywilnym. Wydział sporny zajmował się sprawami dotyczącymi roszczeń do wysokości 160 zł oraz szkodami w lasach, sporami granicznymi, sprawami wynikającymi z najmu czy dzierżawy nieruchomości. Wydział policyjny natomiast zajmował się sprawami za które groziła kara do 6 miesięcy więzienialub 100 rózg. W każdej guberni funkcjonował trybunał cywilny I instancji rozpatrujący sprawy własnościowe których wartość nie przekraczała 1600 zł ( od 1842 r. – 75 rubli), oraz sprawy osobiste. Sprawy karne rozpatrywane były przez sądy policji poprawczej oraz sądy kryminalne rozpatrujące tzw. przestępstwa ciężkie. Zmiany wprowadzone po 1875 roku doprowadziły do likwidacji sądownictwa polskiego i zastąpienia go sądownictwem obowiązującym na terenie Cesarstwa. Najniższą instancją były w miastach sądy pokoju a na terenach wiejskich sądy gminne. Sądy gminne obejmujące swym zasięgiem jedną lub kilka gmin składały się z sędziego i co najmniej trzech, wybieranych co trzy lata ławników. Natomiast sędziowie pokoju sprawowali swe obowiązki z nominacji. Zarówno sądu pokoju jak i sądy gminne rozpatrywały sprawy o wykroczenia zagrożone karą do 300 rubli bądź pozbawienia wolności do trzech miesięcy. Orzeczenia w sprawach drobnych były ostateczne, od pozostałych istniała możliwość odwołania się do zjazdu sędziów pokoju składającego się z prezesa, sędziów: pokoju i gminnych każdego okręgu. Okręg z kolei składał się z pewnej liczby miast osad i gmin położonych na obszarze jednego bądź kilku powiatów. Sprawami kryminalnymi zajmowały się sądy okręgowe z którymi ściśle związane były urzędy prokuratorskie. Przy każdym sądzie okręgowym urzędowała określona liczba sędziów śledczych działających na przydzielonym im terenie. Egzekwowaniem wyroków sądowych zajmowali się komornicy sądowi działający przy sądzie okręgowym i sądach pokoju.