Sprawy ogólno-administracyjne: zarządzenia, przyznanie praw miejskich, opis topograficzny z lat 1747-1920, sygn. 1-12; Sprawy finansowe: wpływy i wydatki miejskie z lat 1741-1905, sygn. 13-27; Sprawy przemysłu i handlu: wydawanie uprawnień do prowadzenia drobnego przemysłu i handlu z lat 1747-1922, sygn. 28-35; Sprawy kościelne i szkolne: zarządzenie i korespondencja z lat 1748-1914, sygn. 36-39; Sprawy fundacji i pomocy biednym z lat 1808-1915, sygn. 40-42; Sprawy ochrony zdrowia ludności : zarządzenia z lat 1770-1921, sygn. 43-44; Sprawy policyjne: zarządzenia , listy gończe z lat 1747-1921, sygn. 45-47; Sprawy wojskowe: zarządzenia, rekrutacja, kwaterunek wojskowy z lat 1742-1919, sygn. 48-52.

Magistrat Wodzisławia przechodził koleje podobne do urzędów innych miast górnośląskich po przyłączeniu do Prus w wyniku wojny prusko - austriackiej w latach 40-tych XVIII wieku. W przeciwieństwie do okresu austriackiego, gdy miasta były całkowicie podporządkowane władzy książęcej, rząd pruski ograniczył tę władzę i wprowadził nad miastami policyjny nadzór państwa. Członkowie magistratu byli mianowani przez króla, a ewentualne nadwyżki finansowe musiały być przekazywane do skarbu państwa. Dopiero ordynacja miejska z dnia 18 listopada 1808 r. przyniosła pewne rozszerzenie samorządu dla miast. Miastom odebrano sądownictwo i częściowo funkcje policyjne. Państwo miało nad miastem kontrolę przez zatwierdzanie statutów miejskich. Zarząd miasta spoczywał w rękach magistratu, którego członkowie, za wyjątkiem nadburmistrza, byli wybierani przez radę miejską. Do zadań magistratu należało przyznawanie praw obywatelskich, ogólny zarząd miastem, zatwierdzanie wybieranych urzędników miejskich, potwierdzanie zawieranych między mieszkańcami kontraktów kupna - sprzedaży gruntów, udzielania koncesji rzemieślniczych oraz załatwianie skarg mieszkańców. Do kompetencji magistratu i rady miejskiej należała kontrola i nadzór nad działalnością komisji i deputacji. Do zakresu działania rady miejskiej należało: wybór członków magistratu, ustalanie budżetu miasta, kontrola głównej kasy miejskiej i wydatków powołanych komisji, deputacji oraz naczelników okręgowych wybieranych do nadzorowania stanu ulic, mostów, wodociągów, oświetlenia oraz oczyszczania placów. Do załatwiania spraw specjalnych powoływane były deputacje lub komisje. W marcu 1831 roku wydana została pierwsza tzw. rewidowana ordynacja miejska, która zapewniła państwu zwiększony nadzór nad miastami. Ważniejsze uchwały rady miejskiej wymagały zatwierdzenia rejencji. Natomiast ordynacja z maja 1853 roku wprowadziła zmiany w zakresie uzyskiwania obywatelstwa miejskiego i prawa wyborczego. Magistrat wprowadzał w życie ustawy władz nadrzędnych, przygotowywał uchwały na posiedzenie rady a następnie je zatwierdzał i wprowadzał w życie. Skargi przeciw burmistrzowi za nadużycie władzy można było wnosić prezydentowi rejencji. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. K. Bałon, Cieszyn 1966].

KM 20.03.1972