Okólniki i zarządzenia władz zwierzchnich w sprawach organizacyjnych rejonów kontroli akcyzowej, 1946-1950 sygn. 1; Dziennik spraw tajnych i poufnych, 1946-1949, sygn. 2; Sprawozdania cyfrowe z działalności Rejonu, 1945-1949, sygn. 3; Księga lustracyjna Rejonu Kontroli Skarbowej w Lubaczowie, 1946-1949, sygn. 4; Akta dotyczące kontroli przedsiębiorstw akcyzowo-monopolowych (kwestionariusze i protokoły oględzin gorzelni, 1945-1947, sygn. 5; Sprawozdania dotyczące rozprowadzania artykułów monopolowych (tytoniu), 1946-1948, sygn. 6; Sprawozdania cyfrowe z obrotu w hurtowniach soli i zapałek, 1947-1948, sygn. 7; Zestawienia cen artykułów akcyzowo-monopolowych na wolnym rynku w Rejonie Kontroli Akcyzowej w Lubaczowie, 1947-1948, sygn. 8; Ewidencja przedsiębiorstw akcyzowo-monopolowych, 1947-1948, sygn. 9-10; Protokół weryfikacji Browaru w Dzikowie Starym, 1948, sygn. 11.

Rejony Kontroli Akcyzowej (Skarbowej) rozpoczęły swoją działalność w roku 1944 w oparciu o obwieszczenie Ministra Skarbu z dnia 12 X 1935 roku w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o organizacji władz i urzędów skarbowych oraz rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 16 XII 1936 roku o organizacji i zakresie działania kontroli skarbowej. Paragraf 1 według wymienionego rozporządzenia ustalał: „Kontrola skarbowa jest organem wykonawczym władz skarbowych akcyzowo-monopolowych i w obwodach urzędów skarbowych akcyz i monopolów państwowych jest zorganizowana w rejonach kontrolnych, których granice obejmują obszar jednego lub więcej powiatów. Siedzibą rejony jest siedziba właściwego starostwa”. Paragraf 7 ustalał obowiązki kierownika rejonu, do którego należały: nadzór nad produkcją i obrotem artykułów akcyzowo-monopolowych w zakresie przewidzianym w poszczególnych przepisach, współdziałanie w czynnościach organów przedsiębiorstw monopolowych w zakresie ustalonym przepisami Ministerstwa Skarbu, zapobieganie przestępstwom akcyzowo-monopolowym i zwalczanie tych przestępstw, wykonywanie innych czynności zleconych przez urząd skarbowy akcyz i monopolów skarbowych. Podstawą organizacji przez cały okres działania była Instrukcja Ministra Skarbu z dnia 29 XII 1937 roku o organizacji i zakresie działania kontroli skarbowej. Zgodnie z Instrukcją rejon zobowiązany był prowadzić: dziennik kancelaryjny, książkę doręczeń, arkusze ewidencyjne zakładów wyrobów, przerobu zużycia, magazynowania i hurtowej sprzedaży artykułów akcyzowo-monopolowych oraz artykułów podlegających kontroli akcyzowej z tytułu ograniczeń w obrocie handlowym wraz z wykazem czynności urzędowych dokonanych w tych zakładach i niezależnie od tego spis tych zakładów, ewidencję i zapisek rewizyjny zakładów detalicznej sprzedaży artykułów akcyzowo-monopolowych, ewidencję wykrytych przestępstw skarbowych wraz z zapiskiem czasowo przechowywanych dowodów rzeczowych do spraw karnych skarbowych, książki, ewidencje i zapiski przewidziane w przepisach akcyzowo-monoplowych, a w szczególności zapisek aparatów destylacyjnych i książkę inwentarzową przyrządów mierniczych. Obieg pism w kancelarii rejonów oparty był o przepisy kancelaryjne dla władz i urzędów skarbowych z roku 1933 zmienione czasowo zarządzeniami z dnia 27 I 1945 roku i dnia 20 XII 1946 roku. Rejestracja polegała na wciągnięciu każdego pisma do tzw. kontroli ruchu akt i odnotowaniu w skorowidzu imiennym w odniesieniu do osób, władz, urzędów i instytucji oraz skorowidzu rzeczowym, na podstawie hasła stanowiącego zwięzłe oznaczenie przedmiotu sprawy. Dekretem z dnia 11 IV 1945 roku o ustroju władz administracji skarbowej oraz skarbowych organów wykonawczych została wprowadzona nowelizacja dotychczasowych przepisów prawnych. Artykuł 2 ustalił, że „organami administracji skarbowej są podporządkowane izbom akcyzowo-celnym, urzędy akcyzowe jako władza I instancji”. Rejony kontroli akcyzowej działały do roku 1950, kiedy ich agendy zostały włączone do urzędów skarbowych jako referat nadzoru skarbowego i likwidacji spraw monopolowych (Zarządzenie Ministra skarbu z dnia 15 lutego 1950 roku w sprawie zmiany przepisów organizacyjnych dotyczących nadzoru skarbowego). [Na podstawie notatki do inwentarza oprac. A. Dziedziuk, Przemyśl 1972]