Księga protokołów z posiedzeń Rady Nadzorczej z lat 1908-1943, sygn. 1, Księga protokołów Walnych Zebrań z lat 1907-1942, sygn. 2, Rejestr członków z lat 1927-1944, sygn. 3, Książka pożyczek wekslowych długoterminowych z lat 1934-1938, sygn. 4.

W II połowie XIX wieku zaczęły się rozwijać na ziemiach polskich różne formy spółdzielczości. Najstarszą z nich była spółdzielczość kredytowa. Rolnicze spółdzielnie kredytowe powstawały jako samoobrona przed lichwą, która rujnowała niezamożną ludność rolniczą. Pierwszą na ziemiach polskich Spółkę Oszczędności i Pożyczek na wzór Spółki Raiffeisena założył w 1890 roku dr Franciszek Stefczyk w Czernichowie pod Krakowem. Na wzór i za przykładem tej spółki powstawały nowe. Dla ułatwienia Spółdzielniom kredytowym prawidłowej i pożytecznej działalności powstawały wspólne dla nich instytucje opiekuńcze zwane Biurem Patronatu dla Spółek Oszczędności i Pożyczek. W Galicji Spółkami Oszczędności i Pożyczek zajmował się Sejm Krajowy i uchwałą z dnia 16 marca 1899 roku powierzył Wydziałowi Krajowemu wykonywanie Patronatu nad Spółdzielniami. W tym celu zostało otwarte Biuro Patronatu dla Spółek Oszczędności i Pożyczek, które było organem powołanym do wykonywania opieki i nadzoru nad Spółdzielniami. Patronat udzielał pomocy poprzez ułatwienie zarejestrowania i wprowadzenie Spółdzielni w życie, pośredniczył w kontaktach z władzami, organizował kursy dla kasjerów i kierowników Spółdzielni, a w okresie międzywojennym na podstawie ustawy z dnia 29 października 1920 roku (Dz.U.R.P. Nr 111, poz. 733.) nadzorował działalność spółdzielni. W dniu 29 listopada 1907 roku odbyło się założycielskie i zarazem pierwsze Walne Zebranie Spółki Oszczędności i Pożyczek w Makowie. Statut ,,Spółki Oszczędności i Pożyczek w Makowie, pow. Myślenice stowarzyszenia zarejestrowanego z nieograniczoną poręką’’ przyjęło i uchwaliło jednogłośnie 100 członków, którzy podpisali deklaracje przystąpienia do Spółki. Wybrano Zarząd i Radę Nadzorczą. Członkowie Zarządu Spółki zostali upoważnieni do podpisania, jako członkowie założyciele Spółki, Statutu i do wyjednania sądowego zarejestrowania Spółki i Zarządu. Zgodnie z ustawą z dnia 29 października 1920 roku o Spółdzielniach (Dz.U.R.P. Nr 111, poz. 733.) i jej częściowej zmianie z 4 grudnia 1923 roku w myśl obowiązujących przepisów Spółki Oszczędności i Pożyczek założone na podstawie austriackiej ustawy z dnia 9 kwietnia 1873 roku musiały zmienić swoje statuty, względnie uzgodnić je z nowymi przepisami i zarejestrować we właściwym Sądzie Okręgowym. W dniu 25 stycznia 1925 roku na Nadzwyczajnym Walnym Zebraniu Spółki Oszczędności i Pożyczek przyjęto nowy statut zmieniony zgodnie z ustawą o Spółdzielniach. W 1931 roku rozpoczął się kryzys w Kasie Stefczyka w Makowie, którego powodem było m.in.: - lekkomyślnie udzielanie pożyczek osobom nie zawsze zasługującym na zaufanie po 2, a nawet 3 pożyczki przy braku spłaty wcześniejszych, - nie spłacanie pożyczek w terminie, - brak wkładek oszczędności. Na Walnym Zgromadzeniu w dniu 3 października 1937 roku uchwalono jednogłośnie rozwiązanie Spółdzielni Kasy Stefczyka z dniem 1 października 1937 roku z tym zastrzeżeniem, że o ile w ciągu roku interesy Kasy poprawią się do tego stopnia, że bilans nie będzie wykazywał strat - zostanie przywrócone Kasie prawo dalszego istnienia. Na posiedzeniu Rady Nadzorczej Kasy Stefczyka w Makowie w likwidacji, odbytym w dniu 28 marca 1943 roku odczytano pismo Związku Rewizyjnego w Krakowie z dnia 18 marca 1942 roku w sprawie fuzji Kasy Stefczyka z Bankiem Spółdzielczym w Makowie. W związku z powyższym likwidująca się Kasa powinna przygotować się do połączenia się z Bankiem. Po rozpatrzeniu zasadniczej treści listu postanowiono zastosować się do poleceń Związku Rewizyjnego. [ na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Barbara Nowak, Żywiec 2011]

KM. Katowice, 6.X.2011