I. Archiwum Mierów: 1. Dokumenty wydane przez kancelarię królewską Augusta II i III dla majora, a później generała Wilhelma Miera - rozkazy, nadania, patenty w czasie jego czynnej służby wojskowej, materiały dotyczące administracji żup solnych w Wieliczce i dochodów związanych, a także nadania dóbr ziemskich Iskrzynia z przyległościami i Przysieki /region sanocki/; 2. Akta gospodarcze i majątkowe - inwentarz majątku Ulucz /region sanocki/ pochodzący z 1686 r. akta dot. sporu mieszkańców Ulucza z właścicielami majątku o wysokości opłat, pańszczyzny i innych powinności z 1798 r., kontrakty kupna, albo spadkowe testamenty, umowy dot. dziedziczenia majątków oraz decyzje w sprawach prawno-majątkowej połowy XIX w.; 3. Korespondencja prywatna Mierów - listy generała Wilhelma Miera – pisane do rodziców jak również członków rodziny; 4. Akta prywatne Mierów: dyplomy – listy pochwalne, dekrety nadania odznaczeń, tytułów honorowych i naukowych dla Wojciecha i Józefa Mierów; 5. Działalność wojskowa i publiczna - patent mianujący Jana Miera kapitanem dragonów, a także rozkazy dla Feliksa Miera, zawiadomienie gubernatora Galicji o mianowaniu Feliksa Miera przez cesarza na tajnego radcę dworu w 1810 r. II. Archiwum rodziny Jędrzejowiczów: 1. Akta gospodarczo - majątkowe: akta prawno-majątkowe dot. zmian własnościowych głównie poprzez spadki, umowy, kontrakty dot. dóbr Hyżne, Dylągówki, kupno majątku w Staromieściu, korespondencja w sprawach kredytowych, finansowych, szacunki wartości majątku, inwentarze dóbr z lat 1786, 1790, II poł. XIX w. /Hyżne, Radziechów/; 2 .Korespondencja prywatna rodziny Jędrzejowiczów: korespondencja prywatna z II poł XIX w. głownie z rodziną Jędrzejowiczów, listy rodów spokrewnionych /Starzyńscy, Badeniowie, Starzewscy, Dębscy, Wodziccy, Tyszkiewiczowie/ oraz obcych osób odgrywających rolę znaczącą w gospodarstwie i polityce kraju. /Biskup Solecki, Skrzyński, Alfred Potocki, Stanisław Koźmian, Ks. Adam Sapieha, Paweł Sapieha, Julian Dunajewski, Wojciech Dzieduszycki/; 3. Akta prywatne: metryki urodzenia, chrztu, akta zgonów, odpisy świadectw maturalnych, dyplomy, odznaczenia; 4. Działalność publiczna: materiały dot. działalności publicznej Adama Jędrzejowicza, dot. Zatrudnienia w Namiestnictwie, notatki w czasie pracy poselskiej, brudnopisy wystąpień, referatów w parlamencie.

Rodzina Mierów Zachowane materiały archiwalne sięgają do XVII wieku – działalności pułkownika Wilhelma Hr. Mira /Miera/. Urodził się w 1678r., zmarł w 1758 r. O jego służbie wojskowej wiadomo, że do 1720 r. był pułkownikiem Gwardii Królewskiej, następnie mianowany został generałem wojsk koronnych. Za służbę wojskową otrzymał nadania w formie majątków ziemskich – wsie Przysieki, Przysieczki /okręg biecki/, Iskrzynię, Trzcinicę z przyległościami . Był również dzierżawcą żup solnych w Wieliczce. Miał dwie żony - Zofię, a następnie Katarzynę. Syn Wilhelma Mira, Jan Hr. Mier urodził się w 1737 r. w Warszawie, zmarł 6.VIII.1790 r. Pełnił funkcje wojskowe – chorąży, od 18.I.1754 r. kapitan, 16.V.1758 r. pułkownik wojsk koronnych, następnie generał. Od tego też roku szambelan króla Augusta III i Stanisława Augusta /1765/, starosta wilkowski, lermanowski, tyszowiecki, właściciel wójtostwa w Tyszowcach, poseł na sejmy 1780, 1782, 1784. Był właścicielem majątku w Wożuczynie w Bełzkiem, członek stanów galicyjskich w grupie magnatów. Ożenił się 25.X.1759 r. z Marianna Tarnowska herbu Leliwa, urodzoną w 1743 lub 1744 r. w Krasnobrodzie. Z małżeństwa urodziły się dzieci: 1/Mikołaj, 2/Józef, 3/Adam, 4/Anastazja, 5/Anna, 6/Teresa, 7/Feliks. 1/ Mikołaj Hr. Mier /Ambroży Ksawery Franciszek /urodzony 3.XII.1767 w Wożuczynie, rotmistrz Kawalerii Narodowej. Był właścicielem majątku Trzcianiec w cyrkule sanockim. Ożeniony był z Marianną z Bratkowskich hr. Świnka właścicielką Mikulic koło Kańczugi. Po utracie Wożuczyna mieszkał w Mikulicach ewentualnie Trzciańcu. 2/ Józef Hr. Mier, urodzony w r. 1769 w Warszawie, kasztelan Inflandzki. Około roku 1790 wstąpił do wojska austriackiego, w roku 1791 jako podporucznik – pełnił służbę w Ołomuńcu, następnie z pułkiem przebywał w Niderlandach i walczył przeciw Francji w korpusie ks. Yorka. W 1794 r. wskutek odniesionych ran zrezygnował z dalszej służby wojskowej. Prawdopodobnie przebywał z bratem Adamem w majątku Komarów. Tam też zmarł 29.VIII. 1805 r. 3/ Adam Tomasz Hr. Mier, urodził się 17.XII.1773 r. w Wożuczynie. W 17-tym roku życia /1790-91/ służył w Gwardii Szlacheckiej Galicyjskiej /U.K. Galizische Leibgarde/ w Wiedniu. Z niej w r. 1791 – jako podporucznik przeszedł do służby w szwoleżerów Karaiczany, stacjonującego w Mościskach, potem w Rzeszowie i Sędziszowie. Od 1793 r. brał udział w wojnie w Niderlandach, gdzie odznaczył się jako porucznik w armii arcyksięcia Karola. Specjalnością jego były walko partyzanckie, podjazdy nieprzyjaciela, służba wywiadowcza. W 1796 r. został rotmistrzem 2 pułku ułanów /galicyjskich/. W tym pułku w 1800 r. najbardziej się odznaczył, został odznaczony orderem Marii Teresy, awansował na majora. Gdy cesarz w 1801 r. kreował 3 Galicyjski Pułki Ułanów, Adamowi Mierowi polecono jego organizację i mianowany został na tymczasowego dowódcę. Utworzony pułk stacjonował w okolicach Żółkwi. W tym też roku awansował na podpułkownika. Dnia 3.IX.1801 r. został promowany Kawalerem Marii Teresy. W 1805 r. razem z pułkiem walczył na wojnie we Włoszech (Padwa). Karierę wojskową zakończył w 1831 r. Związek małżeński zawarł ok.. 1805 r. Józefą Krapf / córką krawca lwowskiego/. Mieszkał w Komorowie, a po jego sprzedaży w Lwowie. Mieli pięcioro dzieci, z których znani są Józef /ur. 1805/, Tytus Jan Mateusz /ur. 1808/, Henryka Amelia /ur. 1817/. Imion dwojga dzieci nie można podać w oparciu o materiały. 4/ Anastazja Zuzanna Joanna Julia Hr. Mier urodziła się w Wożuczynie 22.V. 1775 r., zmarła 6.IX.1895 w Lwowie. Zamężna od r. 1796 z Wawrzyńcem Hr. Dzieduszyckiem, właściciele dóbr Jabłkowa, Radziszowa, Milna. 5/ Anna Hr. Mier ur. 1785, zmarła 1846 we Lwowie, nie posiadała rodziny. Mieszkała z matką. 6/ Teresa Hr. Mier urodzona 1770 r., zmarła 25.V.1820 r. W r. 1810 wyszła za mąż za Eustachego Jaworskiego. Odziedziczyła Husów koło Łańcuta. Posiadała pięcioro dzieci i tam mieszkała. 7/ Feliks Hr. Mier – ur. 30.VIII.1779 r., zmarł 4.XII.1857 r. Pełnił liczne funkcje dworskie, był szambelanem austriackim, pełnomocnym mistrzem na dworze holenderskim, wielkim podczaszy koronny królestwa Galicji i Lodomerii. Był właścicielem dziedzicznym Burska. Żoną jego była Agnieszka – posiadali pięcioro dzieci: Feliksa, Henryka, Karola, Cecylię /Badeniowa/, Mariannę. Wojciech Mier urodzony 29.IV.1759 r. w Radziechowie, był najstarszym synem Józefa Miera. Szambelan i tajny radca /1810/ członek stanów galicyjskich z grona magnatów /1817 r./ członek honorowy Towarzystwa Literackiego Uniwersytetu Krakowskiego /1827 r./. Posiadał talent poetycki, zasłynął jako tłumacz Andromedy Racinea. Ożenił się 30.XI.1797 r. w Wiedniu z Karoliną z hr. Ungmar von Weyssenwolff. Małżeństwo było bezdzietne. Posiadał majątek Rużyczna pow. Latyczowski /Podole/ po swej matce sprzedany ok.. 1819 r. Na podstawie układu 9 lutego 1798 r. otrzymał od ojca Busk i kamienicę we Lwowie przy ul. Ormiańskiej nr 118, ale z dochodów miał korzystać po śmierci ojca. Po bracie rodziców Wilhelmie /bezdzietnym/ 1814 r. odziedziczył Krutoborodniec i Basanówkę. W 1817 r. /20.Vim/ kupił klucz Tryńczę koło Łańcuta, a w 1820 r. od rządu austriackiego starostwo Leżajsk. Feliks Mier - żona Agnieszka. Posiadali pięcioro dzieci : Feliksa, Henryka, Karola, Cecylię /Badeniowa/, Marianna. Majątek Henryka Miera obejmował dobra klucza Buskiego w obwodzie złoczowskim z przyległościami. Majątek Feliksa Mier/syna Feliksa/ obejmował dobra klucza Radziechowskiego w obwodzie złoczowskim z przyległościami. Majątek najmłodszego syna Feliksa Miera Karola obejmował dobra klucza Kamionki Strumiłowej i Siedlec w obwodzie złoczowskim i kamienica we Lwowie. Cecylia Hr. Mier – zamężna Badeniowa posiadała wyznaczoną sumę 170.000, 140.000, 30.000 Marianna Hr. Mier – suma 170.000 zł. Rodzina Jędrzejowiczów. Połączenie rodu Mierów z rodem Jędrzejowiczów miało miejsce poprzez małżeństwo Adama Jędrzejowicza z Gabriellą Felicją Mier. W regionie rzeszowskim pierwszym członkiem tego rodu był Ludwik Jędrzejowicz – syn Jana Jędrzejowicza /1729-1790/. Brak informacji o dacie urodzenia, zmarł 24.VI.1848 r. Ożenił się z Heleną z Mieroszewskich. Mieszkali w Lwowie. Posiadał dobra dziedziczne Zaczernie, Trzebowisko, Nowa Wieś, Górka, Jasionka, Wólka . Dobra Jasionka z Wólką nabył w roku 1831 r. /20.V./ od Zofii Potockiej w czasie licytacji sądowej spowodowanej przez Dorotę i Ignacego Korzeniowskich przeciwko Zofii o sumę 35.120 fl. Dobra te z inwentarzem, prawami i ciężarami w 1842 r. cedował synowi Janowi Jędrzejowiczowi. Pozostawił dzieci : Maksymilian Jędrzejowicz – lat 40 mieszkał w Glińsku w obwodzie żółkiewskim, Stanisław Jędrzejowicz, lat 34, właściciel Felsztyna obw. Samborski, tamże mieszkający, Henryk Jędrzejowicz, syn l. 32, w Jasionce obwód rzeszowski; właściciel dóbr ziemskich, Marcela z Jędrzejowiczów Trzcielska, l.28, w Miejscu obw. Jasielski, Jan Jędrzejowicz – urodził się w 1810 r. w Hyżnem. Brał udział w Powstaniu Listopadowym – zaciągnął się do pułku, jazdy poznańskiej, pod dowództwem Generała Dembińskiego służył jako prosty żołnierz, otrzymał srebrny krzyż zasługi, następnie dosłużył się stopnia porucznika. Nabył majątek Zaczernie, Załęże, Trzebowisko, Nowa Wieś. Uniwersalnymi spadkobiercami były dzieci: Adam, Władysław, Maria Jędrzejewiczowie. Adam – otrzymał majątek Zaczernie, Trzebowisko, Nowa Wieś Górka, Władysław – Pobito i Załęże, Maria – spłaty pieniężne. Ożeniony był z Maria z Straszewskich /Zgłobień/. Z funkcji społecznych był członkiem Rady Narodowej, Towarzystwa Ogniowego i członkiem Zarządu Towarzystwa Rolniczego. Był akcjonariuszem w r. 1856 przedsiębiorstwa budowy kolei żelaznej wschodnio galicyjskiej, wykupił 87 szt. Akcji po 200 zł na sumę 17.400 zł . Adam, Ludwig Jędrzejowicz ur. Się 17. XII. 1847 r. w Zaczerniu. Ojcem jego był Jan Kanty Jędrzejowicz, ur. 23.X.1810 r. właściciel majątku Hyżne, oficer. Matka Tekla Marianna ur. w Zgłobniu. Adam odbył studia prawnicze na Uniwersytecie Krakowskim i Wiedeńskim w latach 1866-1870. Po studiach podjął służbę w administracji. Pracował w Namiestnictwie za czasów hr. Potockiego, Gołuchowskiego, następnie w Ministerstwie Rolnictwa w Wiedniu. Służbę rządową opuścił, gdy w 1889 r. wybrany został do sejmu, w którym zasiadał aż do wojny. Wybierany w każdej kadencji kolejno przez kurię większych i mniejszych posiadłości . Przez dwa lata 1888-1890 zasiadał także w Wydziale Krajowym. W 1980 r. wybrany został do Rady Państwa z okręgu miejskiego Rzeszów – Jarosław, a w 1894 r. Koło Polskie powierzyło mu godność wiceprezesa. W 1898 r. był członkiem gabinetu Thuna, jako minister dla Galicji i sprawował ten urząd do października 1899 r. Po rozwiązaniu Rady Państwa i po pierwszych wyborach przeprowadzonych na podstawie powszechnego głosowania, cesarz powołał go do Izby Panów, w której zasiadał na prawicy. Podczas wojny brał czynny udział w pracach Komitetu Narodowego i pracował również w organizacjach Czerwonego Krzyża. Po wojnie był wiceprezesem Stronnictwa Prawicy Narodowej i członkiem Rady Nadzorczej i Komitetu redakcyjnego „Czasu”. Ożenił się z Gabrielą z Mierów. Zmarł 4 maja 1924 r. w Krakowie. Władysław, drugi syn Jana Jędrzejowicza, urodził się 26.VII.1849 r., zmarł 31.I.1890 r. w 40 roku życia. Był właścicielem dóbr Załęże. Szkołę średnią ukończył w r. 1868 w Rzeszowie, następnie studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jan Jędrzejowicz jedyne syn Adama, urodził się 23 stycznia 1879 r. w Krakowie . Szkołę średnią odbywał w Rzeszowie i Krakowie, studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim i Berlińskim, w Halle /prawo i ekonomię/. Był właścicielem majątku dziedzicznego po ojcu w Staromieściu, a także Głogowa, Zaczernia. Majątek Głogów został nabyty od Włodzimierza Borowskiego w 1895 r. jeszcze przez Adama Jędrzejowicza. Jan Jędrzejowicz dziedziczny właściciel majątku Głogów był równocześnie właścicielem budynku Nr 330 znajdującego się w środku Rynku /Ratusz/. W r. 1906 budynek ten odstąpił na własność funduszowi szkolnemu. W latach. 1900 - 1914 służył w wojsku austriackim jako podporucznik. W 1919 r. zgłosił się do służby wojskowej do 8 pułku ułanów, przeniesiony został do rezerwy. Z poważniejszych funkcji społecznych – prezes rady nadzorczych: Spółka Akcyjna – Barwa Polska – Kraków, Spółka Akcyjna – Ahfal – Spółka Akcyjna – Zakłady Przemysłu Szkolnego Kraków, Przędzalnia Głogów „Gospodarz”, Towarzystwo Zaliczkowe i Kredytowe w Rzeszowie, członek Rady Nadzorczej Fabryki Czekolady A. Piasecki S.A. w Krakowie. Ponadto członek Wydziału Stronnictwa Prawicy Narodowej w Krakowie, Prezes Bursy Woj… W Lwowie, Łowczy Powiatowy w Rzeszowie. Ożeniony był z Marią z domu Tyszkiewicz. Z małżeństwa tego urodziły się dzieci Jan, Teresa, Adam, Maria, Natalia, Stanisław. Wartość ogólna majątku spadkowego wynosiła 843.964 zł, długi i ciężary 32.417 zł, wartość czysta 81.546 zł. Uniwersalnym spadkobiercą Jan Jędrzejowicz mianował Stanisława Mariana. Zmarł 29 stycznia 1925 r. Drugą linia rodu Jędrzejowiczów – właścicieli majątku w Jasionce reprezentował Henryk. Grzegorz Jędrzejowicz, urodzony 15.VII.1818 r. syn Ludwika Jędrzejowicza /zmarłego w 1848 r./. Ożenił się z Marią, Angellą Hoffman. Zmarł w wieku 57 lat w 1875r. Pełnił funkcję członka Rady Powiatowej w Rzeszowie. Wraz z śmiercią Henryka wygasła linia rodu – majątek Jasionka został przejęty przez syna Stanisława Jędrzejowicza /Kostka Henryk Jan/. Urodził się w 1849 r. Był wieloletnim posłem na sejm krajowy, prezesem Rady Powiatowej w Rzeszowie, honorowym obywatelem miasta Rzeszowa. Ożenił się z Heleną ze Stojowskich. Byli bezdzietni. W dniu 22.VII.1922 r. wdowa Helena jako właścicielka dóbr Jasionka, odstąpiła wymieniony majątek małoletni Stanisławowi Jędrzejowiczowi /synowi Jana i Marii z hr. Tyszkiewiczów/ małżonków Jędrzejowiczów, stryjecznemu wnukowi męża . Aktem tym nie były objęte urządzenia domowe, biżuteria, srebra. Odstępując zastrzegła sobie prawo dożywotniego, bezpłatnego użytkowania odstąpionych dóbr. Tytułem odpłaty częściowej za powyższe ustępstwa została umówiona suma 75.000.000 marek polskich. Wartość tych dóbr wówczas oceniane były na 100.000.000 marek polskich. Dla uczczenia pamięci męża Stanisława Jędrzejowicza Helena ze Stojowskich Jędrzejowiczowa 4.XI.1916 r. uczyniła dobroczynny akt fundacyjny pod nazwą „Fundacja stypendialna dla młodzieży uczącej się imieniem Stanisława Jędrzejowicza” – 25.000 koron. Helena zmarła w Jaszowie 19 lipca 1931 r. Zarząd majątkiem w Jasionce powierzyła zgodnie z pozostawionym rozporządzeniem ostatniej woli Janowi Jędrzejowiczowi. Zmieniła więc decyzję dot. Stanisława. Wartość spadku wynosiła 4.248 zł. Jan Jędrzejowicz – syn Jana angażował się przede wszystkim w działalności politycznej w obozie Stronnictwa Prawicy Narodowej. Szczególnie zaangażowany był w obronie wielkiej własności jako wyraziciel dążeń ziemian. Był członkiem obozu Zjednoczenia Narodowego. Od 1926 r. pełnił funkcję członka Zarządy Towarzystwa Rolniczego Okręgowego w Rzeszowie. Dużo pracy w latach 30-tych poświęcił problemom rewindykacji dot. Dóbr kultury, ich zabezpieczania, z własnych zbiorów ofiarował 1931 r. Muzeum Narodowemu im. Króla Jana II we Lwowie album pt. „Wojsko Polskie z r. 1830/31 wg akwarel Romana Rupniewskiego. W dniu 10.III.1939 r. Jan Niemirski – prezydent miasta Rzeszowa, dziękował Janowi Jędrzejowiczowi za pomoc przy tworzeniu archiwum i Muzeum Regionalnego Ziemi Rzeszowskiej.

skontrum 1995/96 r. - brak 2 j.a. - sygn. 433, 479 (brak akt w teczce); odnaleziono i zewidencjonowano 26 j.a. - sygn. 363a, 572, 573, 574, 575, 576, 577, 578, 579, 580, 581, 582, 583, 584, 585, 586, 587, 588, 589, 590, 591, 592, 593, 594