Okólniki władz nadrzędnych z lat 1935-1939, sygn. 1 Akta dotyczące spraw organizacyjnych: sprawozdania z działalności z lat 1931-1939, sygn. 2-5 Interwencje, imprezy, zbiórki z lat 1933-1938, sygn. 6-11 Wykazy pracowników Giesche S.A., kopalni Giesche, kupców i rzemieślników w Janowie: posyłających dzieci do niemieckich szkół z lat 1935-1937, sygn. 12-13 Biuletyny informacyjne: wydawane przez PZZ z lat 1938-1939, sygn. 14 Materiały propagandowe: wydawane przez PZZ z lat 1934-1937, sygn. 15

Związek Obrony Kresów Zachodnich został założony w 1929 roku. Jego kierownictwo mieściło się w Poznaniu, swoim zasięgiem terytorialnym obejmował ziemie zachodnie ówczesnej Rzeczypospolitej, a także Górny Śląsk, od czasu objęcia przez Polskę władzy na nim. Związek był organizacją bezpartyjną, skupiającą wszelkie wysiłki społeczeństwa polskiego celem obrony interesów narodowych na ziemiach zachodnich. W szczególności Związek kierował badaniami zagadnień dotyczących stanowiska Polski na zachodzie, rozwijał szeroką akcję propagandową, organizował pomoc dla polskiej ludności w Niemczech oraz prowadził prace mające na celu rozwój gospodarczy i kulturalny sił polskich na ziemiach zachodnich. Zarządowi Głównemu Związku podlegała Dyrekcja Okręgu Śląskiego w Katowicach, a temu miejscowe koła. Na zjeździe Związku w listopadzie 1934 roku w Warszawie zmieniona została nazwa związku na Polski Związek Zachodni. Siedzibę Zarządu Głównego przeniesiono z Poznania do Warszawy. W związku z tym uległy zmianie nazwy terenowych jednostek Związku na Górnym Śląsku. Dyrekcji Okręgu Śląskiego w Katowicach podlegał Zarząd Obwodu Katowickiego w Katowicach, a temu Zarząd Koła Miejscowego w Janowie. Związek istniał do chwili wybuchu II wojny światowej. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. M. Rożkowicz, Katowice 1957]

KM 18.12.1995, 0014-4