Sprawy organizacyjne: statuty, sprawozdania z zebrań akcjonariuszy, zarządzenia dyrekcji, korespondencja z Unią Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego z lat 1891-1938, sygn. 1-31 Sprawy personalne pracowników z lat 1931-1943,sygn. 32-34 Sprawy własnościowe: nadania górnicze z lat [1877] 1891-1943, sygn. 35-74 Sprawy finansowe: bilanse, inwentaryzacja, księgi rachunkowe, koszty, salda, statystyka z lat 1898-1943, sygn. 75-309, brak sygn. 207 Sprawy robotnicze: płace, ubezpieczenia, wypadki, kasa zapomogowo-pożyczkowa z lat 1914-1941, sygn. 310-366 Sprawy eksploatacji: projekty robót górniczych i urządzeń technicznych, katastrofy górnicze, korespondencja z Okręgowym Urzędem Górniczym, analizy chemiczne z lat [1885] 1899-1940, sygn. 367-428 Sprawy zbytu węgla: organizacja transportu, budowa kolejek, bocznic z lat 1894-1939, sygn. 429-483 Sprawy podatkowe z lat 1927-1943, sygn. 484-520 Sprawy prawne: umowy dzierżawne z lat 1892-1941,sygn. 521-585 Sprawy sądowe: sprawy sporne z firmami i towarzystwami , sprawy rent i odszkodowań, eksmisje z lat 1904-1939, sygn. 586-638 Szkody górnicze z lat 1916-1939, sygn. 639-643 Sprawy wodne: woda dla Dąbrowy Górniczej z lat 1895-1935, sygn. 644-656 Administracja budynków z lat 1923-1939,sygn. 657-668

Francusko-Polskie Towarzystwo Górnicze S.A. w Sosnowcu rozpoczęło działalność w 1896 roku jako Francusko-Rosyjskie Towarzystwo Górnicze z siedzibą w Dąbrowie Górniczej. Pierwotny statut, zatwierdzony 10 grudnia 1896 roku, zmieniony został uchwałą Walnego Zgromadzenia z 18 października 1924 roku i zatwierdzony 27 lipca 1925 roku przez Ministra Przemysłu i Handlu oraz Skarbu i opublikowany 11 sierpnia 1925 roku w Monitorze Polskim. Zmiana nazwy firmy na Francusko-Polskie Towarzystwo Górnicze S.A. w Dąbrowie Górniczej nastąpiła 11 września 1925 roku. Na skutek uchwały Walnego Zgromadzenia z 17 lutego 1930 roku, powziętej w celu wykonani artykułu 170 rozporządzenia Prezydenta RP z 22 marca 1928 roku o spółkach akcyjnych oraz rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z 15 stycznia 1930 roku, nastąpiła ponowna zmiana statutu zatwierdzonego 15 stycznia 1931 roku. Celem Spółki była eksploatacja kopalń węgla, rud cynkowych, ołowianych i żelaznych oraz hut i zakładów przemysłowych stanowiących własność Skarbu Państwa i znajdujących się w powiecie będzińskim i olkuskim województwa kieleckiego, eksploatacja złóż minerałów złóż piaskowych, zakładanie w tym celu kopalń i zakładów przemysłowych, prowadzenie handlu swymi wyrobami oraz prowadzenie gospodarstw rolnych i leśnych. W skład przedsiębiorstwa wchodziły: kopalnie węgla („Reden”, na koncesji „Staszic”, „Tadeusz”), kopalnie galmanu („Barbara”, „Anna”, „Ulisses”, „Jerzy”), huta cynkowa „Konstanty”, sławkowska walcownia cynku oraz grunty, budynki i urządzenia fabryczne należące do tych zakładów. W latach międzywojennych Spółka należała do: Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, Centralnego Związku Przemysłowców Polskich, Polskiej Konwencji Węglowej, Konwencji Węglowej Dąbrowsko-Krakowskiej. Władzami Spółki były: Walne Zgromadzenie akcjonariuszy, Rada Nadzorcza (9-cio osobowa), Zarząd (jednoosobowy), Komisja Rewizyjna (5-cio osobowa). W okresie I wojny światowej Spółka znajdowała się pod zarządem przymusowym. We wrześniu 1939 roku Towarzystwo przeszło pod zarząd komisaryczny władz niemieckich. Z dniem 1 stycznia 1942 roku komisaryczny zarząd Towarzystwa przejął Preussische Bergwerks und Hütten-Aktiengesellschaft, Berlin, Abteilung Dombrowagruben, Sosnowitz. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. O. Ekert, Będzin 1962]