1. Sprawy organizacyjno - administracyjne: protokoły z narad wytwórczych, protokoły z zebrań rady zakładowej, wykaz pracowników, 1945-1954, sygn. 1-14. 2. Sprawy finansowe: plany finansowo - produkcyjne, 1951-1953, sygn. 15-18. 3. Sprawy wydobycia i inwestycji: plany wydobycia, inwestycje kopalni i koksowni, gospodarka energetyczna, 1945-1955, sygn. 19-26.

Kopalnia "Gliwice" powstała 26.06.1901 r. przez połączenie 16 pól górniczych. Zjednoczonym polom nadano pierwotnie nazwę "Consolidierte Gleiwitzer Steinkohlengrube". W 1910 r. rozpoczęto budowę szybów, a w 2 lata później, wydobycie węgla. Do 1914 r., kiedy to udziały kopalni zostają wykupione przez spółkę akcyjną "Oberschlesische Kokswerke und Chemische Fabriken", trwa stały rozwój kopalni. Wybuch I wojny światowej w 1914 r. powoduje odejście znacznej liczby robotników do wojska, a co za tym idzie wyraźny spadek produkcji. W pierwszych latach po wojnie, pomimo przyjęcia znacznej liczby robotników, produkcja wyraźnie obniżyła się. Trudna sytuacja kopalni spowodowana była zarówno zniechęceniem robotników, jak i brakiem transportu oraz częstymi strajkami. W 1922 r. kopalnia przechodzi na własność firmy "Borsing und Kokswerke". Od 1932 roku zaznacza się lepszy zbyt i stały wzrost produkcji. Kopalnia pozostająca w rękach firmy niemieckiej pod nazwą "Gleiwitzer-Grube", przeszła po wyzwoleniu w ręce władz polskich, zmieniając nazwę na "Gliwice". W latach 1945-1957 kopalnia należała do Gliwickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego, od 01.04.1957 r. do Zabrzańskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Janina Wolanin, Gliwice 1960]