Sprawy ogólno-organizacyjne, podział administracyjny powiatu, osadnictwo i kolonizacja, budowa elektrowni w Inowrocławiu, kopalnia i warzelnia soli, handel solą, sprawy sądowe, budowa i naprawa dróg, melioracja, ustrój władz miejskich, cechy rzemieślnicze w Inowrocławiu i Gniewkowie, budowa i remonty kościołów, szkoły wyznaniowe (katolickie i ewangelickie) w powiecie, nauczyciele, targi i jarmarki, spółki drenarskie, Bractwo Kurkowe w Gniewkowie, Kasa Chorych w Kruszwicy

Podstawę funkcjonowania landratur stanowiło rozporządzenie króla z dnia 30 IV 1815 r. oraz rozkaz gabinetowy z 11 VI 1816 r. Landrat reprezentował władzę państwową w powiecie, wykonywał zlecenia władz nadrzędnych w sprawach politycznych, społeczno-gospodarczych, kulturalnych, szkolnych i kościelnych (oprócz spraw wyłączonych dla administracji specjalnej), współuczestniczył w poborze wojska, sporządzał sprawozdania statystyczne. Landrat z urzędu kierował organem samorządu powiatowego jakim był wydział powiatowy. Powiat inowrocławski powstał w 1816 r. , zmiany granic nastapiły w 1887 r. kiedy to miejscowości z okolic Kruszwicy i Strzelna przeszły do nowoutworzonego powiatu, którego siedzibą było Strzelno. Landratury zlikwidowano na mocy ustawy z dnia 1 VIII 1919 r. o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej oraz rozporządzenia wykonawczego Rady Ministrów z 28 VIII 1919 r. określającego zespolenie urzędów i organów administracji państwowej.